محل تبلیغات شما

ثبت شرکت خاص - ثبت ارزان شرکت




این اصطلاح در ماده 24 معاهده همکاری ثبت اختراع به کار رفته است. عناوین ماده  (( امکان بلا اثر شدن در کشورهای تعیین شده )) است. با توجه به بند (1) این ماده، اثر اظهارنامه بین المللی تحت شرایطی که در متن ماده آمده است، در هریک از کشورها تعیین شده متوقف خواهد شد
مسترد شدن تعیین (کشورهای تعیین شده )

و این امر دارای همان آثار مترتبه بر استرداد اظهارنامه های ملی در آن کشور خواهد بود. یکی از این شرایط این است که متقاضی اظهارنامه بین المللی یا تعیین آن کشور را مسترد نماید. به عبارت دیگر اگر متقاضی طی درخواستی اظهارنامه بین المللی خود را استرداد کند یا کشوری را که درخواست حمایت از اختراع خود را از آن کشور درخواست کرده است، استرداد نماید، آثار اظهارنامه بین المللی حسب مورد متوقف خواهد شد.

نشان CE

نشان CE تاییدیه‌ای برای گواهی عدم وجود هر گونه خطر یا آسیب برای محیط زیست‌ و کاربر آن محصول است. در واقع  نشان CE تایید می‌کند که استفاده از محصول مورد نظر، به لحاظ ایمنی و امنیت کاربر و محیط زیست از سوی اداره‌ی استاندارد اتحادیه اروپا بررسی و مورد تایید قرار گرفته است.

این نشان یکی از مهم‌ترین پیش‌نیازهای فروش برخی از محصولات در کشورهای اتحادیه اروپا به شمار می‌رود(برچسب CE برای صادرات به ۳۰ کشور اتحادیه اروپایی لازم است) و عموما از آن به عنوان پاسپورت کالا و محصولات برای ورود به اتحادیه اروپا نام برده می‌شود. البته تمامی محصولات مم به دریافت این نشان نبوده و برخی از محصولات در دامنه محصولات قابل اخذ نشان CE قرار می‌گیرند.


دایرکتیو‌ها :

دایرکتیو‌ها دستورالعمل‌های مصوب کمیته‌های تعیین و تدوین اداره‌ استاندارد کشورهای اروپایی و همچنین سازمان‌های دارای صلاحیت فنی تخصصی اروپایی هستند. برخی از این دایرکتیو‌ها شامل قوانین کلی و آخرین مصوبات این شورا‌ها و کمیته‌های محسوب هستند و برخی دیگر نیز در حوزه‌های تخصصی محصولات خاصی و بر اساس نظر کمیته‌های تخصصی آن دسته محصولات منتشر می‌شوند. دایرکتیو‌ها در واقع حداقل پیش نیازهای اخذ CE هستند که بر اساس حوزه‌های کاربردی محصولات مختلف دسته‌بندی شده و توسط کد گذاری‌های مشخصی منتشر شده‌اند. برای نمونه تجهیزات و دستگاه‌های مرتبط با پزشکی و درمان در دایرکتیوی به شماره‌ ۹۳/۴۲/EEC با عنوان تجهیزات پزشکی قرار می‌گیرند که این دایرکتیو شامل فهرستی از مشخصات و پیش نیازهای لازم برای تایید امنیت کاربر و نهایتا دریافت نشان CE می‌شود. نکته‌ عمومی در انتخاب دایرکتیو، توجه به نوع کاربرد محصول مورد نظر است، بدین معنا که در صورتی که یک محصول با وجود کاربردهای ساختمانی، دارای کاربردی مثلا در حوزه‌ محصولات کشاورزی باشد، به این دلیل که محصولات کشاورزی در حوزه‌ تحت پوشش CE Marking نمی‌باشد، این محصول نیازی به CE ندارد. ولی اگر همین محصول با هدف مصارف ساختمانی برای عرضه به اروپا صادر شود، بایستی مجوز CE را دریافت نماید. دایرکتیو‌ها و آخرین تغییرات در سایر قوانین اتحادیه اروپا توسط ژورنال رسمی اتحادیه اروپا منتشر می‌‌شود و در سایت رسمی اتحادیه اروپا و همچنین سایت ژورنال رسمی اتحادیه اروپا قابل دسترسی می‌باشد.

موسسه های صدورگواهی و نشانCE:

این دسته از موسسات که عموما ماهیت خصوصی دارند، موسسات یا سازمان‌هایی هستند که با دریافت مجوز از اداره استاندارد اروپا قابلیت و صلاحیت طراحی آزمون‌های ارزیابی، بررسی نتایج آزمایش، ارزیابی خطرات محصولات بر اساس مستندات فنی محصول (Technical Files) و همچنین انجام آزمون بر روی نمونه‌ ارسالی را دارند. از نظر اتحادیه اروپا هیچ برتری بین موسسات صادرکننده‌ مختلف وجود نداشته و هر محصولی که توسط یکی از این موسسات صادر کننده موفق به دریافت نشان CE گردد، می‌تواند به بازار اروپا وارد شود. فهرست مؤسسات صدورگواهی بر اساس دایرکتیو تحت پوشش هریک و همچنین سایر پارامترهای نظیر شماره‌یNB، کشور و… از طریق آدرس سایت اتحادیه اروپا در دسترس قرار گرفته است. در این آدرس علاوه بر نام و شماره‌ هر NB شعبه‌های مختلف هرموسسه‌ NB و همچنین دایرکتیوهای تحت پوشش و نیز تاریخ اعتبار دایرکتیو موردنظر برای موسسه ارایه شده است.
در حال حاضر محصولاتی که برای صادرات به اروپا باید CE دریافت کنند عبارتند از :

    مصالح ساختمانی
    تجهیزات پزشکی
    مواد و تجهیزات کاشت
    نی در بدن
    تجهیزات الکترونیکی
    سردکننده‌ها و یخچال‌ها
    اسباب بازی
    ماشین آلات
    تجهیزات حفاظت شخصی
    تجهیزات اندازه گیری غیراتوماتیک
    تجهیزات گازسوز
    مواد منفجرهٔ غیرنظامی
    بالابر‌ها، مخازن تحت فشار
    تجهیزات رادیویی و مخابراتی

مواردی که مستثنی از دریافت CE Markمی باشند :

فهرست محصولات زیر برای صادرات به اروپا ومی به دریافت CE نداشته و برای هر کدام بر اساس قانون واردات اتحادیه اروپا، تطابق با سایر مجوز‌های موجود ضروری است:
مواد شیمایی (Chemicals)، دارو‌ها (Pharmaceuticals)، مواد آرایشی و بهداشتی (Cosmetics)، مواد غذایی و خوراکی (Foodstuffs)
بر اساس بررسی‌های انجام شده در میان شرکت‌های دانش بنیان دارای تاییدیه نانومقیاس، بخشی از تجهیزات نانویی و همچنین محصولات مرتبط به حوزه‌های پزشکی و ساختمان بیشترین سهم را از محصولات مورد حمایت موسسه خدمات فناوری تا بازار به خود اختصاص می‌دهند. این محصولات برای دستیابی به بازارهای اروپا نیاز به دریافت نشان CE داشته و در لیست محصولات تحت پوشش نشان CE قرار دارند.

مراحل دریافت نشان CE:
از آنجاییکه دسته بندی محصولات متعدد بوده و آزمون‌های مورد نیاز برای ارزیابی محصول متفاوت از سایر دسته محصولات می‌باشد، لذا فرآیند دریافت هر دسته از محصولات خاص آن محصول بوده و پیچیدگی‌های اجرایی خاص خود را دارد. برحسب طبیعت محصولات و ماهیت خطراتی که در ارتباط با سلامت و ایمنی مصرف‌کننده و یا حفظ محیط زیست وجود دارد، مراحل اخذ نشان CE، ممکن است از یک نوع محصول به نوع دیگر متفاوت باشد. از آنجایی که بنابر ماهیت محصولات، دایرکتیو یا دایرکتیوهایی که برای آن‌ها به‌کار می‌رود متفاوت است، بنابراین مسیرهای گوناگونی جهت انطباق با اامات و اخذ نشان CE موجود است. مسیر کلی اخذ CE به روش ممیزی به شرح ذیل است:
مرحله اول: انتخاب دایرکتیو‌ها یا قوانین مرتبط با حوزهٔ کاربری محصول
مرحله دوم: تعیین و استخراج روش‌های آزمون استانداردهای همگون شده‌ اروپایی
مرحله سوم: بررسی خطرات و انتخاب روش ارزیابی
مرحله چهارم: اعمال استاندارد‌ها یا مقررات فنی
مرحله پنجم: گردآوری مدارک فنی Technical File که گزارشات نتایج آزمون‌ها و مشخصات محصول را شامل می‌شود.
مرحله ششم: تهیه اظهارنامه تطابق
مرحله هفتم: انجام ممیزی نهایی توسط موسسات مورد تایید اتحادیه اروپا
مرحله هشتم: الصاق نشان CE و دریافت گواهینامه با اعتبار مشخص
نشان CE دارای اعتبار ۵ ساله است. بعد از اتمام زمان اعتبار، موسسه‌ صادرکننده بنا به درخواست تولیدکننده اقدام به تمدید این مجوز می‌نماید. تولید کننده موظف است یک نسخه از مستندات فنی و سایر مدارک را برای ارزیابی توسط گمرک و دریافت اجازه‌ ورود به اتحادیه اروپا به همراه هر محموله‌ صادراتی به گمرک کشور مقصد ارایه نماید.
لازم به ذکر می‌باشد که نشان CE یک مجوز محصول است و بر خلاف مجوزهای مدیریتی-که مختص مجموعه تولیدی یا خدماتی هستند- برای یک محصول خاص صادر می‌شود. لذا تولیدکننده تنها حق دارد این نشان را بر روی‌‌ همان محصول با برند و نام مشخص الصاق نماید.


دریافت انواع گواهینامه‌های محصول می‌تواند مستقل از شرکت‌های مشاوره و در تعامل مستقیم تولیدکننده با موسسات بازرسی و صدور گواهینامه (Notified Bodies) صورت پذیرد. با این وجود شرکت‌های دانش‌بنیان و همچنین شرکت‌هایی که از توان داخلی برای ایجاد مستندات، اجرای استاندارهای هماهنگ اروپایی و شناخت قوانین مرتبط اطلاعی ندارند از شرکت‌های مشاوره برای دریافت مطمئن گواهینامه‌ها استفاده می‌کنند. در ایران نیز شرکت‌های متعددی، خدمات مشاوره اخذ گواهینامه تاییدیه محصول اروپا CE Mark را ارایه می‌دهند و مسیر دریافت این مجوز‌ها را برای تولید کنندگان هموار‌تر می‌سازند. هزینه‌ها و میزان حمایت موسسه خدمات فناوری تا بازار از شرکت‌های دانش بنیان هزینه‌های دریافت مجوز عموما به دو بخش هزینه‌های مشاوره و همچنین هزینه‌ صدور تقسیم می‌شوند. علاوه براین از آنجایی که یکی از پیش نیازهای دریافت نشان CE، داشتن مجوزهای مدیریت کیفیت ISO۹۰۰۱ است، لذا هزینه‌های دریافت این نشان جمعا در حدود ۱۵۰-۲۵۰ میلیون ریال می‌باشد. موسسه‌ خدمات فناوری تا بازار به‌منظور حمایت از شرکت‌های دانش بنیان دارای تاییدیه نانو مقیاس و توسعه بازار و تسهیل صادرات به کشورهای اروپایی توسط این شرکت‌ها، تا حدود ۸۰ درصد این مبلغ را پرداخت می‌نماید.

منطقه آزاد تجاری- صنعتی انزلی یکی از مناطق آزاد ایران است. منطقه آزاد قلمرویی است که غالباَ در داخل یا مجاورت یک بندر واقع گردیده و در آن تجارت آزاد با سایر مناطق جهان مجاز شناخته شده است. واردات کالا به مناطق آزاد خارج از مقررات صادرات و واردات و امور گمرکی مناطق آزاد جمهوری اسلامی بوده و از مقررات صادرات و واردات کشور مستثنی می باشد.به همین دلیل ،از بهترین مناطق برای ثبت شرکت هم برای اتباع خارجی و هم داخلی به شمار می آید.
ثبت شرکت در منطقه آزاد انزلی، مطابق ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در مناطق آزاد تجاری- صنعتی جمهوری اسلامی ایران» می باشد. در یک جمع بندی اجمالی فرآیندی که جهت ثبت شرکت در منطقه آزاد انزلی می بایست طی شود به شرح ذیل است:
1) مراجعه متقاضی به معاونت اقتصادی سازمان و درخواست صدور مجوز برای ثبت شرکت
2) تکمیل فرم تقاضای تعیین نام توسط متقاضی
3) تایید نام شرکت توسط واحد ثبتی بعد از استعلام های مربوطه
4) ارائه مجوز سرمایه گذاری به سرمایه گذار توسط واحد مربوطه و در صورت نیاز معرفی به سایر نهادها جهت اخذ مجوزهای لازم
5) ارائه مدارک ثبتی به متقاضی توسط مرجع ثبت شرکت ها
6) تکمیل مدارک و ارائه آن به واحد ثبتی
7) تطبیق مدارک با شرایط مقرره و در صورت نیاز تصحیح و تکمیل آن
8) پرداخت هزینه های ثبتی و ارائه ی فیش پرداخت به واحد ثبتی
9) ثبت شرکت در دفاتر ثبت شرکت ها
10) پلمپ دفاتر تجاری
11) تحویل یک نسخه از مدارک ثبتی به متقاضی
12) تحویل یک نسخه از آگهی به واحد صادر کننده مجوز
چنانچه شما هم علاقه مند به ثبت شرکت در منطقه آزاد انزلی هستید، می توانید با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.
تیم تخصصی ثبت شرکت فکر برتر،با استفاده از وکلای مجرب و متعهد در امور حقوقی و ثبتی و با بیش از سه دهه سابقه ی فعالیت ، ارائه دهنده ی سریع ترین خدمات ثبتی با کم ترین هزینه می باشد.

     ویژگی های ثبت شرکت در منطقه آزاد انزلی :

- وجود بندر انزلی از سواحل دریای خزر به عنوان جزئی از آن
- نزدیکی به بنادر اروپا
- نزدیکی به بزرگ ترین ذخایر نفت و گاز دریای خزر
- نزدیکی به فرودگاه بین المللی
- تولید مرغوب ترین خاویار جهان
- مقررات آسان برای ورود کالاهای مجاز
- آزادی کامل ورود و خروج اصل سرمایه و سود حاصل از فعالیت های اقتصادی
- تشریفات ساده برای صادرات مجدد و ترانزیت کالا
- نرخ های مناسب برای مصرف انرژی
- تضمین و حمایت قانونی از سرمایه گذاران خارجی
- امکان صادرات کالاها ی تولید شده کیش به سایر سرزمین اصلی
- معافیت از حقوق گمرکی برای واردات مواد اولیه ماشین الات صنعتی واحدهای تولیدی
- شرایط و مقررات ساده کار و دسترسی نیروی کار ماهر

    مدارک لازم برای ثبت شرکت در منطقه آزاد تجاری- صنعتی انزلی

طبق ماده ی 7 ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ، در مناطق آزاد برای ثبت هر شرکت یا موسسه باید مدارک مشروحه ذیل ارائه گردد:
1.اظهارنامه ی ثبت
2.اساسنامه ی شرکت
3.صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
4.صورتجلسه ی اولین جلسه ی هیات مدیره
5.گواهی بانکی از یکی از بانک های منطقه ی معینی بر تودیع حداقل 35% سرمایه ی نقدی
6.مجوز فعالیت در منطقه ی صادره  توسط سازمان منطقه ی آزاد ذی ربط
به موجب مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد بر خلاف سایر انواع شرکت های تجاری،تاسیس و ثبت شرکت ها و موسسات بیمه در مناطق آزاد مستم اخذ  مجوز از شرکت  بیمه ی مرکزی ایران می باشد.

    مدارک لازم برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی در مناطق آزاد ایران

مدارک فوق مربوط به ثبت شرکت ایرانی است، ولی برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی طبق ماده ی 8 ضوابط ثبت شرکت ها اطلاعات و مدارک بیشتری باید ارائه شود،از جمله:
1-تعیین نوع شرکت و موضوع فعالیت آن
2-مرجع ثبت شرکت مادر و شماره ی ثبت
3-معرفی نمایندگان شعبه برای دریافت ابلاغیه ها و اخطاریه ها
4-معرفی سایر شعب یا نمایندگی های شرکت در ایران
5-تعیین تابعیت شرکت
واحد ثبتی مکلف است پس از ثبت مفاد اظهارنامه در دفتر ثبت تجارتی ظرف حداکثر ده روز از تاریخ تسلیم،یک نسخه امضا شده از اظهارنامه ثبت را ور به مهر واحد به اظهارکننده تسلیم نماید و نسخه دیگر را به واحد ذی ربط در سازمان ارسال کند.
نکته:
به موجب جدید ترین بخشنامه در خصوص صدور کارت بازرگانی در منطقه آزاد انزلی ، یکی از مدیران شرکت می بایست حداقل یک تا سه سال اظهارنامه مالیاتی یا گواهی پرداخت مالیات با ارزش افزوده داشته باشد.حداقل مدرک تحصیلی برای صدور کارت بازرگانی دیپلم است.

    انعکاس موارد ثبتی در رومه رسمی کشور

به منظور اطلاع عموم از موارد ثبت شده،بسیاری از کشورها خلاصه مفاد موارد ثبت شده در مرجع و دفتر ثبت تجارتی را از طریق انتشار آگهی و یا سایر وسایل رایج و متداول منتشر می نمایند.در جمهوری اسلامی ایران نیز مطابق قانون و آیین نامه ثبت دفتر تجارتی پیش بینی گردیده که خلاصه مندرجات ثبت دفاتر تجاری باید جهت اطلاع عموم آگهی و منتشر گردد.بر این اساس متقاضی ثبت فعالیت تجاری می بایست هزینه انتشار آگهی مندرجات مفاد ثبت مورد نظر را به حساب مربوطه واریز و رسید آن را به ضمیمه اسناد مورد نیاز به اداره ثبت شرکت ها تسلیم نماید تا مراتب متعاقباَ پس از تحقق تشریفات اداری ثبت با رعایت نوبت در رومه رسمی کشور منتشر شود.
لازم به ذکر است علاوه بر ثبت و آگهی عمومی فعالیت تجاری که در بدو امر صورت می گیرد تصمیمات مجمع عمومی در خصوص تغییرات سرمایه،انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن نیز باید در مرجع ثبت و رومه رسمی،ثبت و منتشر شود.

    تغییرات حقوقی ثبت شرکت در مناطق آزاد

طبق ماده ی 10 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد اشخاص حقوقی مکلفند به منظور ثبت هر گونه تغییرات در اساسنامه و ترکیب هیات مدیره،بازرسان،صاحبان امضای مجاز،کاهش یا افزایش سرمایه و انحلال شرکت یا موسسه ظرف یک هفته مراتب را به صورت کتبی به واحد ثبتی منطقه اطلاع دهند.عدم اطلاع به موقع رافع مسئولیت مدیران اشخاص حقوقی مذکور نخواهد بود.»
در مورد شرکت های بیمه چون تاسیس آن ها با مجوز شرکت بیمه مرکزی ایران صورت می گیرد،در طول فعالیت شرکت بیمه مرکزی بر آن ها نظارت دارد.در مورد این شرکت ها برخی از تغییرات موکول به موافقت بیمه مرکزی ایران گردیده است.
طبق ماده ی 5مقررات تاسیس و فعالیت بیمه در مناطق آزاد»این موارد عبارتند از:
1-تغییرات در اساسنامه
2-تغییرات در مدیران
3-تغییرات در سرمایه
4-تغییرات در سهام سهام داران
طبق ماده ی 9 مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد در صورت ورشکستگی یا عدم توانایی مالی شرکت بیمه،شرکت بیمه ی مرکزی می تواند پروانه ی فعالیت شرکت بیمه را لغو کند.همچنین بموجب ماده ی 10 از همان مقررات،چنانچه شرکت بیمه بر خلاف اساسنامه خود یا سایر مقررات حاکم بر شرکت های بیمه رفتار کند،شرکت بیمه ی مرکزی فعالیت شرکت مزبور را بطور موقت یا دائم ممنوع میکند.
همچنین طبق تبصره ی 1 ماده ی 4 آئین نامه ی اجرایی عملیاتی پولی و بانکی در مناطق آزاد بطور کلی هر گونه تغییرات در اساسنامه ی بانک ها و موسسات اعتباری باید به پیشنهاد سازمان منطقه ی آزاد به تایید شورای پول و اعتباری برسد.

طبق تعریف مندرج در ماده 94 مبحث دوم قانون تجارت ، " شرکت با مسئولیت محدود "  شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است .


تعریف فوق مبین این واقعیت است که شرکت با مسئولیت محدود از آن جا که مسئولیت شرکاء را محدود به سرمایه یا آورده آن ها می داند شبیه شرکت سهامی است و با توجه به اینکه شرکاء به نسبت سهم الشرکه ( مالکیت درصدی از سرمایه شرکت ) در مقابل قروض و تعهدات شرکت مسئولیت دارند شبیه شرکت تضامنی یا شرکت نسبی است .

    سرمایه شرکت با مسئولیت محدود

سرمایه شرکت متشکل از قطعات سهام دارای ارزش واحد نیست بلکه سرمایه شرکت را سهم الشرکه  شرکاء تشکیل می دهد و سهم الشرکه شرکاء که می تواند متفاوت باشد در قالب نقد وو غیر نقد قابل پرداخت و تامین است مشروط بر اینکه :
1-تمام قسمت نقدی سرمایه باید پرداخت گردد.
2-سرمایه غیر نقدی تقویم و پس از ارزیابی و تایید کارشناس رسمی دادگستری به شرکت تسلیم شود .

    انتقال سرمایه شرکت

انتقال سرمایه شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود منوط به رعایت شرایط ذیل است :
1- کسب رضایت اکثریت شرکایی که حداقل سه چهارم سرمایه را در اختیار دارند.
2-انتقال با اطلاع شرکاء و تنظیم سند رسمی صورت پذیرد.

    نحوه اداره و مدیریت شرکت

مدیران شرکت کلیه اختیارات لازم برای نمایندگی و اداره امور شرکت را خواهند داشت.به هر حال حدود اختیارات مدیران در اساسنامه شرکت مشخص می شود و هر قراری راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح نشده باشد مبطل و در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن است . علاوه بر مراتب فوق شرایط ذیل در خصوص مدیران شرکت با مسئولیت محدود نیز نافذ و جاری خواهد بود .
1-محدودیتی برای انتخاب تعداد مدیران وجود ندارد .
2-مدت مدیریت مدیران می تواند محدود یا نامحدود باشد.
3- مدیر یا مدیران می توانند موظف یا غیر موظف باشند .
4- محدودیتی جهت انتخاب مدیران از میان شرکاء یا خارج از آن ها وجود ندارد .

    حد نصاب برای اتخاذ تصمیم

هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد . تصمیمات مجمع عمومی عادی شرکت باید با اکثریت حداقل نصف سرمایه اتخاذ شود. اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد در دفعه دوم تصمیمات با اکثریت عددی شرکاء ( نصف عده حاضر در جلسه ) صرفنظر از میزان سهام آن ها اتخاذ می شود . هر چند اساسنامه می تواند ترتیب دیگری مقرر نماید .
در مجمع عمومی فوق العاده که برای تغییر اساسنامه شرکت تشکیل می شود تصمیمات با اکثریت عددی دارندگان سه چهارم سرمایه معتبر خواهد بود مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر نموده باشد .

    هیات نظارت

چنانچه تعداد شرکای شرکت با مسئولیت محدود بیش از 12 نفر باشد در این جا باید هیات نظارت تعیین شود . این هیات که توسط مجمع عمومی انتخاب می شود باید حداقل سالی یک بار مجمع عمومی صاحبان سهام را تشکیل داده و گزارش سالیانه خود را ارائه نماید . هیات نظار باید به محض انتخاب در خصوص رعایت مفاد مواد 96 و 97 قانون تجارت در خصوص تشکیل شرکت ( پرداخت سرمایه نقدی و تعیین ، تقویم و تسلیم فهرست سرمایه غیر نقدی شرکاء ) تحقیق و از صحت موارد مذکور یقین حاصل نماید . چرا که در غیر این صورت در قبال خسارت احتمالی شرکاء و اشخاص ثالث مسئولیت خواهد داشت . ضمناَ هیات نظارت همچنین می تواند مجمع عمومی فوق العاده را نیز برای تشکیل جلسه دعوت نماید . 

بعد از جنگ جهانی دوم ، شرکت ها و تجار کشورهای مختلف ، به منظور ایجاد واحدهای مشترک تجاری ، قراردادهایی به صورت مشارکت بازرگانی بین المللی منعقد نمودند. علت استقبال از این نوع قراردادها ، انتقال دانش فنی (Know How) و تکنولوژی است و طرفین طبق اساسنامه ، آورده های نقدی و غیر نقدی خود را در واحد مشترک سرمایه گذاری انتقال داده و خواستار این هستند که با دارا بودن مدیریت ، مسئولیت مشترک و حقوق مساوی ، از امتیازات قرارداد بهره مند گردند.
مطالعه تطبیقی در حقوق ژاپن ، آلمان ، ایالات متحده آمریکا ، کشورهای سوسیالیستی ، اهمیت قراردادهای مشارکت های بازرگانی بین المللی را به خوبی روشن می سازد.
به منظور آگاهی از رمز موفقیت ژاپن در جذب سرمایه گذاری خارجی و انتقال تکنولوژی و دانش فنی مطالعه سیر قانونی و شکل حقوق سرمایه گذاری ضروری به نظر می رسد :

    سیر قانونی سرمایه گذاری خارجی در ژاپن

ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم (1939- 1945) مدت ها برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی چندان تمایل نداشت ، زیرا در طول جنگ جهانی دوم صنایع ژاپن کاملاَ نابود شده و در مقابل ، تکنولوژی کشورهای غربی رشد کرده بود و دولت وقت ژاپن با توجه به شرایط وقت احساس می کرد که صنایع نوپای داخلی نمی تواند در مقابل تکنولوژی رقبای خارجی مورد حمایت قرار گیرد، به همین جهت با رعایت احتیاط فقط به آن دسته از سرمایه گذاری مستقیم خارجی اجازه داده شد که به رشد صنایع ژاپن و استقلال آن ها کمک نماید. در این راستا ، قراردادهای مشارکت تجارت بین المللی نقش مهمی را در انتقال تکنولوژی و دانش فنی برای حمایت از شرکت های داخلی ایفاء نمود.
در سال 1950 قانون سرمایه گذاری (FIA) در اجرای ت بازرگانی مذکور به تصویب رسید که به موجب آن کل سرمایه گذاری ها و موافقت نامه ها و هر گونه کمک های فنی خارجی باید به تایید وزیر بخش مربوط قرار می گرفت. در این زمینه دستورالعمل های ارشادی توسط وزارتخانه ذی ربط تهیه و به مورد اجرا گذاشته شد ، با اجرای قانون مزبور شرکت های ژاپنی قدرت رقابت پذیری در مقابل صنایع خارجی پیدا نمودند و با این ترتیب اقتصاد ژاپن به تدریج تقویت گردید. اثرات چنین تحولی موجب شد که دولت ژاپن توسط شرکت های خارجی در مورد آزاد کردن بازار آن کشور جهت سرمایه گذاری تحت فشار قرار گیرد و با تدابیری با توجه به الحاق خود به صندوق بین المللی پول و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه ، محدودیت مبادله ارز و سرمایه گذاری مستقیم خارجی را به جزء در چهار صنعت ( کشاورزی - ارتباط از راه دور – بیمه – حمل و نقل ) مربوط به اقتصاد و امنیت ملی ، از میان برداشت و قانون (FIA) نسخ گردید.

    شکل حقوقی سرمایه گذاری

راجع به سرمایه گذاری و کنترل تجارت ، قانون مبادلات خارجی و کنترل تجارت خارجی 1990 (F.E.C.A) به تصویب رسید که به موجب آن دولت ژاپن برای سرمایه گذاری خارجی فقط حق اطلاع قبلی از سرمایه گذاری را برای خود حفظ نمود. با این ترتیب سرمایه گذار خارجی مکلف است که قبلاَ مراتب را به مقامات ذی ربط اطلاع داده ، و در ظرف 30 روز از تاریخ مزبور اقدام به ورود سرمایه خود بنماید. در ضمن در موارد استثنایی دولت می تواند سرمایه گذاری مستقیم خارجی را متوقف یا تغییراتی در آن بدهد ولی تاکنون چنین دستوری از طرف دولت صادر نشده است.
امروزه در بیشتر صنایع سرمایه گذاری خارجی تنها با اطلاع قبلی و به طور آزادانه در ژاپن توسط خارجیان صورت می گیرد. ملاحظه می شود که قانون مزبور برای تشویق سرمایه گذاری خارجی بسیار موفق بوده و در انتقال تکنولوژی و دانش فنی به ژاپن نقش مهمی را ایفاء نموده است. در ضمن شرکت های خارجی نیز از امتیازاتی مانند تقلیل هزینه ها ، تسهیلات در انجام امور تجارتی ، استفاده از مکان های اداری و زمین برای تاسیس کارخانه در ژاپن بهره مند گردیده و با استفاده از فرصت های موجود به عرف های بازار ژاپن برای عرضه کالاهای خود آشنایی پیدا نموده اند.
مشارکت بین المللی تجاری در قالب یکی از شرکت های ژاپنی صورت می گیرد و کلیه سهام داران به لحاظ محدود بودن ، یکدیگر را می شناسند و در مدیریت شرکت به نحوی از انحاء مشارکت می نمایند. در مالکیت و مدیریت از هم جدا نبوده و سهام داران از ورود اشخاص بیگانه به شرکت جلوگیری می کنند و به همین جهت نقل و انتقال سهام تحت شرایط دشواری صورت می گیرد.
به موجب ماده 2 قانون تجارت ژاپن ، نقل و انتقال سهام می تواند در اساسنامه محدود به شرایطی گردد و شرکت های ژاپنی علاقه مندند که قابلیت انتقال سهام را به خصوص برای شرکت های امریکایی محدود نمایند.
در قانون تجارت ژاپن هفت نوع واحد تجاری وجود دارد که معروف ترین آن ها عبارتند از :
_ کابوشیکی کایشا (Kabushikigaisha) مشابه شرکت سهامی عام و خاص در ایران و فرانسه یا کورپورشن (Corporation) در ایالات متحده آمریکا .
_ یوگین کایشا (Yugengaisha) مشابه شرکت با مسئولیت محدود در ایران و فرانسه (S.A.R.L) و آلمان (Gmbh)
شایان ذکر است که حدود 50 % واحدهای تجاری بزرگ و کوچک در شکل حقوقی کابوشیکی کایشا بوده و مابقی نیز به صورت یوگین کایشا ( شرکت های کوچک ) تاسیس گردیده اند.
مجامع عمومی شرکت های مزبور ، از نظر انتخاب مدیران و تقسیم سود اهمیت خاصی داشته و تصمیمات با اکثریت آراء اتخاذ می گردد مگر در مورد تغییرات در اساسنامه که با موافقت دو سوم آراء عده حاضر در جلسه صورت می پذیرد و هیات مدیره ، یک نفر مدیر عامل از بین خود انتخاب کرده و بر عملکرد او نظارت می نماید. همچنین هیات مزبور گزارش مالی تهیه شده از طرف مدیر عامل را تصویب می نماید. اخذ وام و صدور اوراق قرضه و سهام جدید از اختیارات هیات مدیره می باشد. بازرسان نیز از طرف مجمع سهام داران انتخاب شده و در کنترل صحت و درستی حساب های شرکت نقش مهمی را ایفاء می نماید.
از ویژگی های عمده ی ثبت شرکت در ژاپن می توان به وم داشتن دفتر کار ، وم داشتن مدیر محلی اشاره کرد. در ضمن حداقل سرمایه جهت ثبت شرکت در ژاپن 1 ین است که سهامداران می توانند غیر ژاپنی نیز باشند. 

شرکت تعاونی دارای دو نوع مجمع عمومی است : مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده . مجمع عمومی فوق العاده برای رسیدگی و تصمیم گیری درباره تغییر مواد اساسنامه، عزل یا قبول استعفای هیئت مدیره، انحلال شرکت تعاونی یا ادغام آن با شرکت تعاونی دیگر تشکیل می شود؛ تصمیم گیری درباره کلیه امور دیگر شرکت تعاونی بر عهده مجمع عمومی عادی است. به همین علت آن را در برابر مجمع عمومی فوق العاده، مجمع عمومی عادی نامیده اند؛ زیرا تصمیم گیری درباره کلیه امور عادی شرکت تعاونی را بر عهده دارد.

    زمان تشکیل مجمع عمومی عادی در شرکت تعاونی

ماده 33 قانون بخش تعاونی مقرر می دارد : " مجمع عمومی عادی حداقل سالی یکبار ، پس از پایان سال مالی جهت انجام وظایف خود تشکیل می شود. در موارد ضروری، در هر موقع سال می توان مجمع عمومی عادی را به صورت فوق العاده تشکیل داد " ؛ بنابراین باید گفت که جلسه مجمع عمومی عادی به دو عنوان تشکیل می شود؛ سالانه و به طور فوق العاده. جلسه سالانه مجمع عمومی عادی اامی است و تشکیل آن باید ظرف 4 ماه پس از ختم سال مالی صورت گیرد. ( سال مالی شرکت تعاونی در اساسنامه آن تعیین می شود ).
جلسه مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده ، هر چند بار که ضروری باشد و در هر موقع سال تشکیل می شود؛ مثلاَ وقتی که یک پنجم اعضای شرکت ( یا بازرس یا بازرسان ) تشکیل آن را از هیئت مدیره درخواست کنند. پیداست که مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده ، ممکن است قبل یا بعد از اجلاس سالانه آن تشکیل شود.
لازم به ذکر است که به بعضی از موضوعات ، مثل ترامه و حساب سود و زیان که مستقیماَ با سال مالی شرکت تعاونی ارتباط دارد باید در جلسه سالانه مجمع عمومی عادی رسیدگی و درباره آن ها تصمیم گیری شود.
به منظور مشخص شدن دو نوع جلسه مذکور از یکدیگر، آگهی دعوت آن ها با عنوان جلسه سالانه مجمع عمومی عادی و جلسه مجمع عمومی عادی به طور فوق العاده تهیه و صورت جلسات آن ها نیز تحت همین عناوین تنظیم می شود.

    موارد تشکیل مجمع عمومی عادی

مجمع عمومی در موارد ذیل تشکیل می شود :
- برای تکمیل هیئت مدیره، وقتی که به علل استعفا، فوت یا ممنوعیت قانونی اعضای آن، هیئت مدیره از اکثریت مقرر در اساسنامه خارج شود.
- برای انتخاب هیئت مدیره جدید، وقتی که استعفای هیئت مدیره مورد قبول مجمع عمومی فوق العاده قرار گیرد یا این مجمع هیئت مدیره را عزل کند یا وقتی که مدت ماموریت هیئت مدیره به اتمام برسد.
- برای تصویب ترامه و حساب سود و زیان و گزارش های مالی ، به عنوان اجلاس سالانه ظرف چهار ماه پس از پایان سال مالی شرکت تعاونی تشکیل جلسه می دهد.
- وقتی که لازم شود اخراج عضو به علت از دست دادن هر یک از شرایط عضویت یا وارد آوردن ضرر مادی یا معنوی به شرکت تعاونی یا برقراری رقابت ناسالم با آن، در مجمع عمومی عادی مطرح و درباره آن تصمیم گیری شود.
تشکیل مجمع عمومی عادی در این موارد یا هر مورد دیگری که لازم باشد، ممکن است به درخواست اکثریت اعضای هیئت مدیره، بازرس یا بازرسان ، یک پنجم اعضای شرکت تعاونی، یا وزارت تعاون به عمل آید.
دعوت مجمع عمومی عادی و فوق العاده، بر عهده هیئت مدیره است. شایان ذکر است ، انتشار آگهی دعوتنامه مجامع عمومی در جراید کثیرالانتشار برای تعاونی هایی که بیش از یکصد عضو دارند، اامی است و تعیین رومه کثیرالانتشار باید قبلاَ به تصویب مجمع عمومی عادی رسیده باشد.
فاصله زمانی بین دعوت تا تشکیل مجمع عمومی باید حداقل 15 و حداکثر 20 روز باشد. در صورتی که برگزاری انتخابات در دستور جلسه باشد، این مدت باید حداقل 30 و حداکثر 35 روز باشد.

انفورماتیک دراصطلاح عبارت است از :علم اطلاعات وپردازش اطلاعات ومهندسسی سامانه های اطلاعاتی.
شرکت های انفورماتیکی شرکت هایی هستند که همانند سایر شرکت ها وموسسات غیرتجازی دراداره ثبت شرکت ها به ثبت قانونی رسیده باشند وصرفا درزمینه انفورماتیک فعالیت داشته باشند.
٭نیروانسانی، درآمدو رضایت مشتری سه ملاک مهم رتبه بندی درشرکت های انفورماتیکی بوده؛ و یکی ازموارد مورد نیاز برای رتبه بندی واحراز صلاحیت شرکت های انفورماتیکی ،عامل رضایت مشتری ازمیان سه عامل ذکرشده می باشد.

• فرآیند اخذ گواهی نامه رتبه بندی واحرازصلاحیت شرکت های انفورماتیکی
به منظور انجام فرایند رتبه بندی واحرازصلاحیت شرکت های انفورماتیکی لازم است مراحل زیر طی شود:
1.درخواست نام کاربری وگذرواژه،ازطریق مراجعه به سایت ساجات به نشانی http:/sajat.mporg.irوثبت نام درآن برای دریافت '' شناسه کاربری وگذرواژه "
٭ تکمیل فیلدهای اطلاعاتی لازم
مدارک لازم برای این بخش:
اسکن صفحه اول اساسنامه شرکت(درصورتی که نام ونوع شرکت نسبت به روز تاسیس تغییرکرده باشد لازم است اسکن رومه رسمی تغییر نام شرکت یا روزرسمی تغییرنوع شرکت نیز بارگذازی گردد.)
2.تشکیل پرونده الکتریکی با استفاده از شناسه کاربری وگذرواژه
3.ارجاع پرونده الکتریکی تکمیل شده به کارتابل الکتریکی دبیرخانه شورای عالی انفورماتیک کشور بااستفاده ازآی کنترل نهایی وارسال .
4.ارسال فیزیکی مدارک مورد نیاز به دبیرخانه شورای عالی انفورماتیک کشور
مدارک فیزیکی مورد نیاز:
- تصویر اظهارنامه مالیاتی آخرین سال مالی که توسط دارایی مربوطه رونوشت برابر اصل شده است.(برای شرکت های نوپا هستند)
- نامه درخواست مندرج درسربرگ شرکت
- برچسب آدرس حاوی نام ونشانی وکدپستی 10رقمی شرکت.
5. برای پیگیری ورفع نواقص پرونده مراحل زیر را انجام داده:
- مراجعه به کارتابل الکتریکی شرکت با استفاده از شناسه کاربری و گذرواژه
- مراجعه به بخش ''تاریخ انقضا''ورفع نواقص پرونده طبق موارد ذکرشده درگفتگوهای پرونده الکتریکی شرکت.
٭ بامراجعه به تاریخچه تقاضا چنانچه پرونده شرکت درحال تایید صلاحیت بود می توانید با مراجعه به سایت ساجات به نشانی http//sajat.mporg.irنام شرکت راجستجو کرده وتصویر گواهینامه رامشاهده وچاپ نمایید.
6.دریافت گواهینامه رتبه بندی
پس از انجام کامل ودقیق مراحل فوق ،گواهی رتبه بندی شرکت صادر وبه آدرس شرکت پست خواهدشد.
٭ براساس بند 1-1ماده یک آیین نامه رتبه بندی واحراز صلاحیت شرکت های انفورماتیکی مصوب 22/6/1383شوارای عالی انفورماتیک کشور،اساسنامه شرکت های انفورتیکی متقاضی رتبه بندی واحراز صلاحیت می یابد درارتباط مستقیم با فعالیت های انفورماتیکی باشد.
- درذیل نمونه های ازموارد قابل قبول وغیرقابل قبول ،جهت مزیداطلاع به آگاهی می رسد:

• در سامانه " شورای عالی انفورماتیک کشور'' عبارات قابل قبول به عنوان موضوع فعالیت شرکت های انفورماتیکی به شرح ذیل آمده است :
تشکیل کلاس های آموزشی درزمینه رایانه درداخل وخارج ازکشور
انجام خدمات اجرایی وعملیات وفنی ومهندسی درزمینه موضوع فعالیت شرکت
تامین نیروانسانی متخصص درزمینه موضوع فعالیت شرکت
خریدوفروش ،صادرات وواردات تجهیزات کامپیوتری ،مخابراتی ،سیستم های رایا نه ا ی والکتریکی _انجام فعالیت درزمینه تجارت الکتریک
ایجاد واحداث کارحانه برای تولید کامپیوتر
تهیه مشخصات فنی سیستم های کامپیوتری
دوربین های مداربسته وسیستم های رایا نه ای
نصب وراه اندازی و،تعمییر ونگه داری تجهیزات رایانه ای ،الکتریکی،مخابراتی ،ارتباطی ،سویچینگ،آنتن ها و کابل های ارتباطی مربوطه
مکانیزه کردن سیستم های اداری واجرای سیستم های مکانیزه شده
تجهیزات ماهواره ای وسیستم های حفاظتی وارتباطی
برنامه نویسی
شرکت درنمایشگاه های رایانه ای داخلی وخارجی
طراحی صفحات اینترنتی
طراحی سیستم ها ی مختلف رایانه ای
تهیه وتامین تجهیزات ،قطعات یدکی رایانه ای ،الکتریکی ومخابراتی
شرکت درمناقصات،مزایدات داخلی وخارجی درزمینه موضوع فعالیت شرکت
ایجادشعب ودفاتر نمایندگی درزمینه موضوع فعالیت شرکت درداخل وخارج کشور
اخذواعطای نمایندگی ازشرکت های رایانه ای داخلی وخارجی قطعات
عقد قرداد با اشخاص حقیقی وحقوقی درزمینه موضوع فعالیت شرکت
فروش خدمات مهندسی درزمینه رایانه
انعقاد قراردادهای همکاری ومشارکت با شرکت های داخلی وخارجی درزمینه موضوع فعالیت شرکت
تولید نرم افزار
صادرات خدمات فنی ومهندسی درزمینه رایانه
ارائه خدمات اینترنتی واینترنت
فعالیت درزمینه بانکداری الکتریکی واتوماسیون بانکی
تحلیل ،طراحی ،پشتیبانی نرم افزارهای جامع کاربردی وانجام خدمت مشاوره درزمینه های
مشاوره وطراحی نظام های مدیریتی درزمینه موضوع فعالیت شرکت جهت تسهیل وافزایش کارایی سازمان ها
تهیه وتامین قطعات ،مومات ومواد مصرفی درزمینه رایانه .
مشاوره ،طراحی واجرای سیستم های رایانه ،پیاده سازی شبکه های نوین رایانه ای وتجهیزات جانبی رایانه ای.
دریافت وام وتسهیلات مالی واعتباری اعم از ارزی وریالی درزمینه موضوع فعالیت شرکت
طراحی ،راه اندازی ،تعمییرات سیستم های کامپیوتری وکنترلی
انجام پروژه های انفورماتیکی وفناوری اطلاعات
خریدوفروش کامپیوتر ولوازم جانبی آن وسیستم های الکتریکی
تعمیر ونگه داری ماشین آلات صنعتی رایانه ای وپزشکی رایانه ای
ارائه خدمات مدیریتی ازجمله آنالیزوتحلیل سیستم،طراحی سیستم ،طرح های تکنولوژیکی درزمینه موضوع فعالیت شرکت
انجام امورقراردادی وبرآوردپروژه درزمینه موضوع فعالیت شرکت
ارائه کلیه خدمات اطلاع رسانی ،فناوری اطلاعات ،ارتباطات وآموزش آن(ICF)
ارائه خدمات مشاوره ومدیریت ومدیریت طرح درزمینه موضوع فعالیت شرکت
طراحی،نصب ،پشتیبانی شبکه های کامپیوتری
تولید وارائه کلیه قطعات ،تجهیزات و سخت افزارها ی کامپیوتری

•عبارات غیر قابل قبول به عنوان موضوع فعالیت شرکت های انفورماتیکی:
برخی از عبارات غیر قابل قبولی که به صورت عام بوده یا در زمینه هایی به غیر از رایانه وفناوری اطلاعات وارتباطات باشد، به شرح ذیل است :
انجام امور خدماتی درزمینه های به جز رایانه
جملاتی که شامل عبارت''غیرمستقیم باشد''
واردات وصادرات کلیه کالاها ی تجهیزات مجاز بازرگانی
فعالیت درزمینه تاسیسات برق،الکتریکی،الکترونیک ،قدرت،ابنیه،کشاورزی ،صنعت
انجام امور خدماتی درزمینه های به جز رایانه
خرید وفروش،صادرات وواردات ماشین های اداری.

کنوانسیون پاریس ناظر بر مالکیت صنعتی، در مفهوم وسیع آن است و به عنوان سندی پایه در این زمینه، موضوعاتی از جمله اختراعات ، علامت تجاری ، طرح های صنعتی ، مدل های اشیاء مصرفی ، اسامی تجاری ، نشانه های جغرافیایی و جلوگیری از رقابت غیر منصفانه را دربرمی گیرد.
بر اساس ماده 6 ( مکرر 9 ) کنوانسیون پاریس، علائمی که دارای ویژگی های ذیل باشد، قابل ثبت نمی باشند :
- علائمی که از روی یک علامت معروف کپی برداری شده است.
- علائم تقلیدی
- علائمی که ترجمه یک علامت ثبت شده قبلی باشد.
- علائمی که به علت شباهت با یک علامت شناخته شده معتبر مصرف کننده را به اشتباه بیاندازد.
- علائمی که بدون مجوز، د ربردارنده نشان های خانوادگی ، پرچم کشورها ، سایر علائم دولت ها ، علائم رسمی و نشانه هایی که دولت ها برای تضمین کیفیت کالا به کار می روند باشند.
از جمله مهم ترین مقررات کنوانسیون پاریس در خصوص ثبت بین المللی علائم تجاری  :

1) شرط استعمال علامت ثبت شده
بنا بر ماده 5 کنوانسیون بند ج ( 1 ) هر گاه در کشوری از کشورهای عضو اتحادیه استفاده از علامت تجاری ثبت شده ای اجباری باشد این علامت در شرایطی که استعمال نشده است ، قابل بطلان نمی باشد مگر اینکه مدت زمان معقولی سپری شده باشد و مهلت داده شده منقضی گردد و همچنین شخص ذی نفع که در استعمال علامت تجاری مزبور، قصور کرده است نتواند این عدم استفاده را توجیه نماید.

2) علائم تجاری مشهور
به موجب مقررات کنوانسیون پاریس، چنانچه ثبت علامتی یا استعمال علامت تجاری یا صنعتی که به ترتیب ، اعم از انتشار مجدد، امکان بروز اشتباهاتی را فراهم آورد ، باطل و ممنوع اعلام گردد. مشروط بر اینکه : اولاَ : مقامات صالح هر کشور، برایشان مسجل و اثبات شده باشد که این علامت شناخته شده و مشهور است و ادعای صرف کفایت نمی کند که چنین برخوردی ایجاد گردد و ثانیاَ : نظام حمایتی کنوانسیون، مندرج در موارد 2 و 3، شخص صاحب علامت را تحت پوشش قرار دهد.

3) نشانه های دولتی، علائم رسمی و نشانه های سازمان های بین المللی
در ماده 6 کنوانسیون پاریس قوانین و مقررات پیرامون ممنوعیت های راجع به علائم دولتی، انگ های رسمی و علائم سازمان های بین المللی ، بیان گردیده است.
در واقع هدف اساسی از اجرای مقررات این ماده، این است که حقوق دولت ها در رابطه با علائم و نشان های رسمی و دولتی حفظ گردد، چرا که استفاده از این نشان ها به عنوان علائم تجاری در فعالیت های تجاری، مجاز می بود موجبات فراهم آمدن اشتباه و انحراف ذهن عموم مصرف کنندگان در مبدا و اصل محصول مورد استفاده می گردید. در بند 3 ( الف) این ماده همچنین، کشورهای عضو اتحادیه، در اجرای مقررات مذکور، بدین وسیله موافقت می دارند که در صورت تمایل به حمایت از کلیه یا قسمتی از علائم خود، فهرستی از علائم دولتی، نشان ها و انگ های رسمی کنترل و تضمین و کلیه تغییرات بعدی فهرست را متقابلاَ از طریق بین المللی ارسال نمایند. و نیز تمام تغییراتی که بعداَ ممکن است در این فهرست رخ دهد را متقابلاَ از طریق سازمان جهانی مالکیت فکری برای اطلاع کشورهای دیگر ارسال دارند.

4) حمایت از علائم تجاری ثبت شده در کشور مبدا
این مساله ناظر بر این امر است که هر علامت تجاری ثبت شده در کشور مبدا، که قاعدتاَ بنا بر قوانین ثبت داخلی همان کشور، به ثبت رسیده است یا به همان شکل، در سایر کشورهای اتحادیه نیز پذیرفته می شود و مورد حمایت خواهد بود. بنا بر ماده 6 کنوانسیون، امکان مردود دانستن تقاضای ثبت علامت تجاری در سایر کشورهای عضو اتحادیه، یا ابطال آن ، جز در موارد اصلاح شده در بند ب همین ماده وجود ندارد.

5) ماهیت کالا در ثبت علامت
بعضاَ ممکن است این اتفاق بیفتد که محصولی با قوانین داخلی یک کشور خاص هماهنگی نداشته باشد. در واقع با امعان نظر به پیش بینی های قانونی در سیستم حقوقی داخلی آن کشور، به دلایلی چند، اعم از نامشروع بودن آن محصول یا غیر امنیتی بودن آن ممکن است امتناع از ثبت علامتی وجود داشته باشد. اما با توجه به اینکه اساساَ کنوانسیون پاریس که حول موضوع حمایت از مالکیت صنعتی تدوبن گردیده است، ورای ماهیت محصولات تولیدی، به علائم تجاری می پردازد، نوع محصولاتی که علامت تجاری روی آن نصب می شود را در هیچ مورد مانع از ثبت آن علامت نمی داند. چه بسا که بنا بر مرور زمان، قوانین تغییر یافته و محصول مربوطه، شرایطی را که ملازمه با قوانین آن کشور دارد، کسب نماید.

    الحاق ایران به کنوانسیون پاریس

پس از تصویب قانون اجازه الحاق دولت ایران به اتحادیه عمومی بین المللی معروف به پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی و تجاری در تاریخ 10 / 12 / 1337 و درج آن در رومه رسمی کشور، وزارت امور خارجه الحاق ایران را به قرارداد پاریس طی نامه ای اعلام داشت و مراتب در شماره 14 / 4 / 39 رومه رسمی کشور آگهی گردید و عضویت دولت ایران از 24 / 9/ 38 ( 16 دسامبر 1959 ) قطعی شد.
قرارداد پاریس با تجدید نظر هایی که تا سال 1924 در لندن صورت گرفته بود به مجلس تقدیم شد و به ضمیمه قانون در رومه رسمی کشور منتشر گردید و اگرچه ایران پس از اصلاحات 1958 لیسبون به کنوانسیون ملحق شد، اما پیشنهادکنندگان قانون به این اصلاحیه بی توجه بوده و صرفاَ تا اصلاحیه لندن را مورد ملاحظه و تصویب قرار داده بودند.
ایران چیزی حدود 10 سال بعد به اصلاحات لیسبون ملحق شد که متن این اصلاحات در رومه رسمی شماره 7269 مورخ / 10 / 1348 انتشار یافت. 

شرکت سهامی یکی از بزرگترین و محبوب ترین انواع شرکت های تجاری در جهان می باشد . در این نوع شرکت تجاری شخصیت حقوقی مستقل از مالکان آن می باشد و سهامداران این شرکت از امتیازات و حقوق شخصیت حقیقی نیز برخوردار هستند .
بنا بر تعریف قانون تجارت شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم می شود و مسئولیت صاحبان سهام به مبلغ اسمی آنهاست.در شرکت سهامی شرکاء فقط صاحب سهم می باشند و سهام شرکت های بزرگ در بورس خرید و فروش می شود و صاحبان سهام دائماَ تغییر می کنند. به این جهت به این نوع شرکت ها، شرکت های بی نام می گویند، زیرا ممکن است شرکاء آن اغلب معلوم و معین نباشند. شرکت سهامی اصولاَ شرکت تجاری است. در بعضی از کشورها تشکیل شرکت به صورت سهامی به آن جنبه تجاری می دهد. قانون تجارت ایران نیز تصریح دارد که شرکت سهامی برای امور تجاری تشکیل می شود. بنابراین، امروزه این موضوع مورد قبول کلیه علمای حقوق تجارت است که شرکت سهامی صرفنظر از موضوع آن شرکت تجاری محسوب می شود، ولی صاحبان سهام شرکت های سهامی به هیچ وجه تاجر محسوب نمی شوند.

    سرمایه و امور مالی شرکت سهامی

در تقسیم بندی شرکت های تجاری، یکی از اساسی ترین عناصر تمایز شرکت ها، سرمایه و اهمیت آن در کارکرد شرکت محسوب می گردد. بر همین اساس، شرکت های سهامی به دلیل محوریت این عنصر، نماد شرکت های سرمایه توصیف می شوند. وضعیت مالی و چگونگی روند فعالیت های شرکت سهامی که به صورت های مالی ( ترامه و صورت سود و زیان ) اشاره دارد، در ارتباط کامل با سرمایه شرکت قرار دارد . از دید قانون گذار، سرمایه و میزان آن یکی از بندهای کارساز اساسنامه به شمار می آید. چرا که بند 5 ماده 8 لایحه اصلاحی قانون تجارت ، که موارد اامی مندرج در اساسنامه را ذکر می کند، ” مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک ” را به روشنی مد نظر قرار داده است. در لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، هیچ گونه تعریفی از سرمایه ارائه نشده و علت آن شاید بدیهی بودن مفهوم سرمایه در شرکت سهامی باشد.

    انواع سرمایه

در مواردی که میان ارزش سرمایه موجود و سرمایه ثبت شده به نحو منفی یا مثبت تفاوت بالایی وجود دارد ، ممکن است مفهوم سرمایه و در نتیجه دسته بندی آن از بداهت اولیه برخوردار نباشد. به همین جهت، دو نوع سرمایه را می توان در شرکت سهامی تفکیک نمود :
اول : سرمایه اسمی – ثبت شده
هر سهم دارای ارزش اسمی یا ثبت شده و رسمی است که مبلغ آن بر روی برگه سهم منعکس است. سرمایه رسمی معیار اتخاذ هرگونه تصمیم در رابطه با امور مالی شرکت از سوی مجامع، از جمله کاهش یا افزایش آن و به ویژه در تغییر اجباری سرمایه و نیز طرح هر ادعایی به وسیله اشخاص ثالث ذی نفع نسبت به شرکت ، به شمار می آید.
در مورد حداقل و حداکثر ارزش اسمی هر سهم ، به عنوان واحد تقسیم سرمایه این شرکت ها، نیز مقنن هیچ محدودیتی برای مبلغ اسمی هر سهم قائل نگردیده و تنها در مورد شرکت سهامی عام ، برای هر سهم حداکثر مقرر داشته است. به حکم ماده 29 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، در ” شرکت های سهامی عام ، مبلغ اسمی هر سهم نباید از ده هزار ریال بیشتر باشد”. به نظر می رسد این محدودیت ناشی از این نگرش قانون گذار باشد که در شرکت سهامی عام امکان مشارکت اشخاص بیشتری با توانایی مالی پایین فراهم باشد.
در حقوق انگلستان برای شرکت های عام حداقل سرمایه 50000 پوند و برای دیگر شرکت ها یک پوند مقرر گردیده است.
این در حالی است که حقوق فرانسه مطابق ماده 2- 224 قانون تجارت ، حداقل سرمایه لازم برای شرکت های سهامی عام را 225000 یورو و دیگر شرکت های سهامی ( شرکت سهامی خاص و شرکت ساده شده سهامی ) را 27000 یورو تعیین نموده است.
دوم : ارزش واقعی – تورمی سرمایه
در مقابل ارزش اسمی سرمایه شرکت های سهامی، ارزش واقعی – تورمی آن قرار دارد. این دو ارزش با یکدیگر یکسان نبوده و در کشوری مانند ایران با نرخ تورم بالا عموماَ ارزش دوم به مراتب بیش از نخست است و جز در موارد نادر، ارزش واقعی کمتر از ارزش اسمی نیست. برای مثال، ممکن است سرمایه اسمی و ثبت شده شرکتی دو میلیون ریال باشد ولی ارزش واقعی آن در نتیجه فعالیت شرکت و یا افزایش قیمت کالاهای سرمایه ای آن به چندین برابر برسد.

فصل اول – صنایع و محصولات شیمیایی
1-محصولات شیمیایی که در صنایع و علوم عکاسی (فتو گرافی)کشاورزی و پرورش نباتات و جنگلبانی استعمال می شود کود(طبیعی و مصنوعی )ترکیبات آتش نشانی ، مواد آب دادن فات و ترکیبات شیمیایی جهت جوشکاری ، محصولات شیمیایی جهت حفظ مواد غذایی – مواد دباغی و مواد چسب دار برای صنایع .
2-رنگ –روغن جلا- لاک – مواد ضد زنگ – و جلوگیری از فاسد شدن چوب ، مواد رنگی – مواد اکاله – صمغ – فات بشکل ورق و گرد جهت نقاشی و آرایش و تزیین .
3-ترکیبات جهت سفید کردن و سایر موادی که برای شستشو بکار می رود ، ترکیباتیکه جهت پاک و تمیز کردن و براق کردن و لکه گیری و گرفتن چربی و ساییدن و صیقل دادن استعمال می شود . صابون ، عطریات ، روغن اسانس، مواد آرایشی، محلول های موی سر، گرد و خمیر دندان .
4-انواع روغن و چربی های صنعتی (به استثنای روغن ها و چربی های خوارکی و روغنهای اسانس)روغن ماشین ، ترکیبات گرد گیر ، و جاذب، انواع سوخت (از جمله بنزین )و مواد روشنایی ، شمع ، شمع مومی و گچی و شمع کوچک  (شب سوز)فیتیله.
5-مواد دارویی و بیطاری و بهداشتی، مواد خوراکی و آشامیدنی مخصوص بیماران و کودکان ، مشمع و لوازم جراحت بندی ، لوازم پر کردن دندان ، موم دندانسازی ، مواد ضد عفونی کردن ، ترکیبات جهت دفع نباتات هرزه و ات و حیوانات موذی.

فصل دوم –فات معدنی و مصنوعات فی
6-فات اعم از تهیه نشده و نیمه تهیه شده و ترکیبات آن ، لنگر ، سندان ، زنگ ، و ناقوس، لوازم ساختمانی بشکل ورق و ریخته شده ،ریل و وسایل لوازم فی جهت راه آهن ، زنجیر (به استثنای زنجیرهای وسایل نقلیه )کابل و سیم و مفتول (غیر برقی)قفل و بست و بند ، لوله های فی صندوق و صندوقچه آهنی ، گلوله فولادی ، نعل اسب، میخ و پیچ، سایر موضوعاتی که از فات گرانبها ساخته نشده و در هیچ طبقه دیگری ذکر نگردیده است ، مواد معدنی .
7-انواع ماشین و ماشینهای افراز ، موتورها (به استثنای موتورهای مخصوص وسایل نقلیه ) قفلهای اتصال و تسمه انتقال قوه (به استثنای قفل و تسمه های مخصوص وسایل نقلیه دستگاههای بزرگ کشاورزی ، ماشین جوجه کشی.
8-آلات و افزارهای یدی ، آلات برنده و چنگال و قاشق ، اسلحه سرد.

فصل سوم –دستگاه و لوازم و آلات فنی و علمی و صنعتی
9-دستگاه و آلات علمی و دریانوردی و مهندسی و برقی (از جمله بی سیم )و عکاسی و سینما تو گراف و آلات بصری و اوزان و مقیاسها و اسباب علامت دادن و کنترل (نظارت )دستگاه و لوازم نجات .و آموزش،دستگاه خودکار با ژتون یا پول فی ، ماشین های گویا ، صندوق ثبات خودکار جهت پول ، ماشین های حساب ، ماشین های آتش خاموش کن.
10-آلات و ادوات جراحی و طبی و دندانسازی و بیطاری(از جمله پا و دست و چشم و دندانهای مصنوعی)
11-تاسیسات و لوازم روشنایی و گرم کردن و مولد بخار و طبخ و تبرید و خشک کردن و تهویه و لوله کشی و بهداشتی .
12-وسایل نقلیه ، دستگاه های حمل و نقل زمینی ، دریایی و هوایی.
13-اسلحه گرم، مهمات و خمپاره ، مواد قابل احتراق ، لوازم آتشبازی .
14-فات گرانبها و ترکیبات آنها و مصنوعات ساخته شده ا زفات گرانبها و یا روکش شدن با آن (به استثنای آلات برنده و چنگال و قاشق )جواهرات و سنگهای گرانبها ، ساعت و آلات کرونومتر .
15-آلات موسیقی (به استثنای ماشینهای ناطق و دستگاههای بی سیم )

فصل چهارم –مصنوعات و اشیای ساخته شده از مواد مختلف
کاغذ و کالاهای ساخته شده از کاغذ، مقوا و کالاهای ساخته شده از مقوا، مطبوعات، رومه ، مجلات ، کتاب و لوازم صحافی ، عکس ، لوازم التحریر، لوازم چسب دار،(برای لوازم التحریر)، لوازم هنری، قلم موی نقاشی، ماشین تحریر و لوازم دفتر (به استثنای مبل) لوازم اموزش و تربیت (به استثنای دستگاههای آموزشی )ورق بازی ، حروف و کلیشه مطبعه .
17-کائوچو، گم الاستیک (بالاتا)و مواد مشابه آن ، کالاهای ساخته شده از مواد مزبور که در سایر طبقات ذکر نشده است . لوازم باز بندی و انسداد و لوازم عایق کاری ، پنبه نسوز، میکا، محصولات ساخته شده از آنها ، لوله قابل ارتجاع و غیر فی.
-چرم و چرم مصنوعی ، لوازم ساخته شده از آنها که در سایر طبقات ذکر نشده است .
پوست ، چمدان و کیفهای دستی و مسافرتی و چتر، عصا ، شلاق، و زین و برگ و اشیای سراجی.
19-لوازم و مصالح ساختمانی ، سنگ طبیعی و مصنوعی ، سمنت، آهک ، ملات ، گچ ، شن، لوله های سفالی و سمنتی، مصالح راهسازی ، آسفالت ، قطران و غیره ، ساختمانهای متحرک ، بناهای سنگی ، سر لوله بخاری دیواری.
20-مبل، آیینه ، قاب و مصنوعاتی که در سایر طبقات ذکر نشده و از مواد زیر ساخته شده است :
چوب، چوب پنبه ، نی ، حصیر، و سبد و ترکه، شاخ، استخوان، عاج ، صدف و مرجان، کهربا ، فلس و دمار ماهی ، گوش ماهی، کف دریا، سلولوئید ، و محصولات مشابه کلیه مواد مزبور.
21-لوازم و ظروف کوچک خانه داری(که از ف قیمتی ساخته نشده و یار وکش نشده است )شانه، و ابر، ماهوت پاک کن (به استثنای قلم موی نقاشی)لوازم مخصوص تهیه قلم و ماهوت پاک کن ، لوازم جهت پاک و تمیز کردن ، براده فولاد، شیشه آلات و اشیای ساخته شده از چینی و بدل چینی و سفال که درسایر طبقات ذکر نشده است .

فصل پنجم –مصنوعات نساجی
22-طناب، ریسمان ، تور ، جادر ، سایه افکن، کیسه و روپوش کالا، بادبان و شراع، کیسه و گونی ، پوشال، و لوازم پر کردن(مو ، کاپوک، علف دریایی و غیره )منسوجات تهیه شده ازمواد الیافی خام.
23-انواع نخ .
24-انواع پارچه ، رختخواب و سفره میز، اشیای بافته شده که در سایر طبقات ذکر نشده است .
25-ملبوس از جمله کفش و پوتین و کفش راحتی.
26-توری و اشیای قلابدوزی ، روبان ، و حاشیه و قیطان و دگمه و دگمه فشاری، قزنقفلی، سنجاق و سوزن و گلهای مصنوعی.
27-قالی و قالیچه ، حصیر و پادری و بوریا، فرشهای مشمعی سایر پوشش های کف اطاق، روپوشهای غیر پارچه ای.

فصل ششم –اسباب بازی و لوازم ورزش
28-اسباب بازی و تفریح، لوازم ورزش وژیمیناستیک (به استثنای ملبوس)تزیینات و لوازم آرایش ، درخت نوئل.
فصل هفتم –مواد غذایی و محصولات کشاورزی
29-گوشت ماهی ، طیور، شکار، عصاره های گوشت ، سبزیجات ، میوه های خشک و پخته شده و بصورت کنسرو ، ژله و مربا ، تخم مرغ ، شیر و سایر محصولات لبنی، روغن و دهنیات خوارکی، کنسرو و ترشی.
3-قهوه، چای کاکائو ، قند و شکر، برنج (تاپیوکا)آرد هندی،(لاکو)بدل قهوه ، آرد ترکیبات تهیه شده از غلات ، نان ، بیسکویت ، نانها ی شیرینی و شیرینی جات ، بستنی ، عسل ، شیره ، ملاس و خمیره مایه  گرد نانوایی، نمک ، خردل ، فلفل ، سرکه ، ادویه جات، یخ ، چاشنی .
31-محصولات کشاورزی و پرورش گیاه و جنگلبانی و دانه هایی که در سایر طبقات ذکر نشده است . حیوانات زنده ، میوه جات ، و سبزیجات و نباتات تازه ، بذر ، گیاه و گلهای طبیعی، مواد غذایی جهت حیوانات ، مالت .
32-. وسایر نوشابه های غیر الکلی، شربت و سایر ترکیبات جهت تهیه نوشابه .
33-
34-توتون اعم از خام و تهیه شده ، لوازم تدخین، کبریت .
35-علایم مخصوص خدمات .
36-کالاهایی که در هیچیک از طبقات 1الی35 ذکر نشده است .


هر گاه کسی علامتی را که به ثبت داده شده متعلق به خود بداند و یا با علامت او به قدری شبیه باشد که مصرف کنندگان عادی را که اطلاعات به خصوصی ندارند به اشتباه بیندازد می تواند به تقاضای ثبت اعتراض نماید.
اعتراض در دو صورت به عمل می آید :

1- زمانی که علامت مورد تقاضا هنوز در دفتر ثبت نشده .
2- موقعی که علامت در دفتر ثبت و تصدیق آن صادر شده باشد.
اعتراض قبل از ثبت : برای هر علامت تجاری که توسط اداره کل مالکیت صنعتی مورد قبول واقع گردد، از طرف اداره نامبرده ، یک آگهی در رومه رسمی منتشر می شود که شامل نام و نشانی صاحب علامت و خصوصیات خود علامت و کالا یا کالاهایی که علامت در مورد آن ها به کار خواهد رفت، خواهد بود. هر کس می تواند ظرف سی روز بعد از انتشار آگهی، نسبت به علامت تجاری مربوط اعتراض کند.
اعتراض قبل از ثبت ، به موجب نامه ای به دایره ثبت علائم تسلیم می گردد و هر گاه معترض قبلاَ علامت خود را به ثبت نرسانیده باشد، اظهارنامه ای دایر به تقاضای ثبت علامت مورد تقاضای خود، تنظیم و به ضمیمه اعتراض، تسلیم و کلیه مخارج آن را باید بپردازد. پس از وصول اعتراض دایره ثبت علائم از ثبت آن خودداری و مراتب را به تقاضاکننده بدوی اخطار می نماید تا در صورتی که به اعتراض معترض تمکین نماید تقاضای خود را مسترد کند.
در صورتی که متقاضی تقاضای خود را مسترد نمود علامت به نام معترض ثبت می شود ولی هر گاه متقاضی تسلیم نشود با شرحی دایر به تسلیم ننویسد معترض باید در ظرف 60 روز از تاریخ اعتراض به دادگاه شهرستان تهران مراجعه و تصدیق تقویم دادخواست را در موعد مقرر به دایره ثبت علائم تسلیم نماید.
معترض نمی تواند دعوای خود را در دادگاه بلاتعقیب بگذارد والا متقاضی می تواند با اخذ تصدیق از دادگاه دائر به این که معترض بیش از شصت روز دعوای خود را بلاتعقیب گذاشته تقاضای ثبت علامت خود را در دفتر بنماید. در این صورت و در صورت محکومیت معترض وجه پرداختی به نفع دولت ضبط می شود.
لازم به ذکر است، در اعتراض نامه باید کلیه دلایل و مدارکی که معترض به استناد آن ها خود را محق در اعتراض می داند، قید گردد و رونوشت گواهی شده اسنادی که ادعای معترض مبنی بر آن هاست، در صورت امکان ، به اعتراض نامه پیوست شود. در مقابل اعتراض نامه ، رسیدی با ذکر تاریخ وصول، داده خواهد شد. اداره مزبور، تا ده روز از تاریخ وصول اعتراض نامه ، باید آن را به اقامتگاه درخواست کننده ثبت یا شخصی که وی معین و معرفی کرده است، ابلاغ کند.
اعتراض پس از ثبت علامت : اعتراض مستقیماَ به دادگاه شهرستان تهران داده می شود. دادخواستی که به منظور فوق به دادگاه تقدیم می شود ، باید دارای ضمائم ذیل باشد : مستخرجه گواهی شده از اداره کل مالکیت صنعتی ، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود ، اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض، وکالت نامه در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.
مهلت اعتراض و درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده، سه سال است. مطابق ماده 22 قانون " کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامت از تاریخ ثبت تا سه سال اعتراض نکرده باشد دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن اعتراض نماید، مگر اینکه ثابت کند معترض علیه در حین ثبت عالم بوده به این که علامت را خود معترض با کسی که به معترض علامت را انتقال داده قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده ولی هر گاه معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضاء مدت سه سال فوق از ثبت علامت اطلاع داشته اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد ".
اعتراض اشخاصی که موسسات تجاری و صنعتی آن ها در خارج از کشور است به شرطی پذیرفته می شود که کشوری که موسسات آن ها در آن جا واقع است به موجب عهدنامه و یا قوانین داخلی خود از علائم تجاری ایران حمایت کند.
ناگفته نماند، در هر دو مورد گفته شده، یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم در درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض در دادگاه ثابت نماند که نسبت به علامت، به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت ، حق تقدم داشته ، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره کل مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال ، و علامت به نام معترض ثبت گردد.
ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می رود.
شایان ذکر است ، چنانچه نسبت به تقاضای ثبت علامت اعتراض نشده و یا اعتراض رد شود و همچنین در صورتی که مرجع ثبت تشخیص دهد شرایط مندرج در قانون رعایت شده ، علامت را پس پرداخت هزینه های مربوط در دفتر ثبت علامت ، ثبت می کند.
از همراهیتان سپاسگزاریم.

 
مطابق قانون، تشکیلات و موسسات غیرتجاری، موسساتی هستند که جهت مقاصد غیرتجاری از قبیل امور علمی و ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شوند و تشکیل دهندگان آن ها ممکن است قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند بنابراین در تشخیص موسسات تجاری از غیرتجاری ما نباید قصد انتفاع یا عدم قصد انتفاع را در نظر بگیریم بلکه باید گفت که در ماده منظور از مقاصد غیرتجاری ( موضوع فعالیت ) موسسات می باشد که این موضوع فعالیت باید امور غیرتجاری از قبیل امور علمی، ادبی و … باشد.

نکات قابل توجه در ثبت موسسات غیرتجاری
1- حداقل تعداد شرکا که برای مؤسسات در نظر گرفته ‌شده است، ۲ نفر می‎‎باشد و حداکثر بدون محدودیت می باشد.
2- حداقل سرمایه جهت ثبت موسسه یکصد هزار تومان می باشد.
3- موسسه دارای مجمع عمومی فوق العاده و عادی می باشد و اعضای هیات مدیره را مجمع عمومی عادی تعیین می کند .
4- در موسسات غیر تجاری انتخاب بازرس اجباری نمی باشد اما می تواند دارای بازرس باشد. حداقل تعداد مدیران در این موسسات 2 نفر عضو می باشد که می بایست به سن قانونی سال رسیده باشند.
5- موسسات غیرتجاری نیز باید به ثبت برسند و برای ثبت آن ها تسلیم اظهارنامه همراه ضمائم در دو نسخه به اداره ثبت شرکت ها ضروری است.
6- ثبت تشکیلات و موسسات مزبور در تهران در اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها در اداره ثبت مرکز اصلی آن به عمل خواهد آمد. همچنین ثبت موسسات و تشکیلات غیرتجاری که در خارج از کشور به ثبت رسیده است فقط در تهران در اداره ثبت شرکت ها به عمل خواهد آمد. اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی به محض وصول تقاضای ثبت این قبیل موسسات و تشکیلات مراتب را با ذکر خصوصیات به وزارت امور خارجه اعلام دارد و پس از موافقت آن وزارتخانه طبق مقررات اقدام به ثبت آن ها خواهد نمود.
7- اساسنامه این تشکیلات می تواند مانند اساسنامه شرکت های بامسئولیت محدود باشد.
8- تشکیلات مذکور می توانند تحت عناوین انجمن، بنگاه ، موسسه ، کانون و نظایر آن تاسیس شوند لیکن استفاده از عناوینی که مختص تشکیلات دولتی است نظیر سازمان، وزارت یا اداره و دایره میسر نیست.
9- انحلال موسسات می تواند اختیاری و با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده و یا به موجب حکم دادگاه باشد.
10- تصفیه به وسیله مدیر یا مدیران شرکت بر طبق اساسنامه می باشد. اگر متصدی تصفیه تعیین نشده باشد در صورت انحلال اختیاری مجمع عمومی فوق و در صورت انحلال اجباری دادگاه آن را تعیین می کند.
تشکیلات و موسساتی که برای مقاصد غیرتجاری تاسیس شده یا بشوند از تاریخ ثبت در دفتر ثبت مخصوصی که وزارت دادگستری معیت خواهد کرد شخصیت حقوقی پیدا می کنند و شرایط ثبت این قبیل موسسات نیز به موجب نظامنامه وزارت مذکور تعیین می شود.

مدارک ثبت موسسات غیرتجاری :
1. اخذ دو نسخه تقاضانامه ثبت موسسه از اداره ثبت شرکت ها و تکمیل و امضا توسط شرکا
2. تنظیم اساسنامه حداقل دو جلد و امضای ذیل تمام صفحات توسط کلیه شرکا یا اعضا ( اساسنامه این تشکیلات می تواند مانند اساسنامه شرکت های با مسوولیت محدود باشد) .
3. تنظیم صورتجلسه مجمع موسسین حداقل دو نسخه
4. تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین و مدیران
5. اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
6. چنانچه موسسه در کشور دیگری هم به ثبت رسیده است ارائه گواهی نامه تصدیق به همراه ترجمه فارسی ( دو نسخه )
7. اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.


 
پیش از هرچیز، برای آشنایی ذهن خوانندگان ابتدا به معرفی شرکت سهامی و با مسئولیت محدود خواهیم پرداخت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.
الف- شرکت بامسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت.( ماده 94 ق.ت )
در این تعریف :
– سرمایه به سهم الشرکه تقسیم شده نه به سهام و در شرکت با مسئولیت محدود ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود ،
– مسئولیت شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت در حدود سهم الشرکه ای است که هر شریک سرمایه گذاری نموده ،
– سهم الشرکه آزادانه قابل نقل و انتقال نمی باشد ،
– شرکت با مسئولیت محدود حداقل بین دو نفر و حداکثر بین هر چند نفری که باشد ، تشکیل می گردد.
شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد. یعنی دو شرط تادیه تمام سهم الشرکه نقدی و تسلیم و تقویم سهم الشرکه غیرنقدی شرط تشکیل شرکت می باشد.
ب- تعریف شرکت سهامی
برابر ماده اول لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفند ماه 1347 که می گوید : "  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است" ، در شرکت سهامی ، سرمایه شرکت به سهام متساوی القیمه تقسیم شده ، مبلغ اسمی سهام  وحتی در صورت تجزیه آن به قطعات سهام باید متساوی باشد.
تجزیه سهم بدین صورت است که هر سهم ممکن است به چند قطعه معین که " پاره سهم " نامیده می شود ، تجزیه گردد.هر پاره سهم دارای ارزش معین بوده ولی فاقد حقوق مربوط به یک سهم می باشد و مجموع آن ها یک سهم را تشکیل می دهد.
ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت می گوید : " شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول – شرکت های سهامی عام هستند که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند.
نوع دوم- شرکت های سهامی خاص هستند که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است."
مقایسه شرکت سهامی و با مسئولیت محدود :

موضوع فعالیت
– با مسئولیت محدود : ااماَ تجاری
– سهامی : تجاری یا غیرتجاری

زمان ایجاد شخصیت حقوقی
– با مسئولیت محدود : تادیه تمام سرمایه نقدی و تقویم و تسلیم سهم الشرکه غیرنقد
– سهامی : قبول کتبی سمت توسط اولین مدیران و بازرسان

تعداد شرکا
– با مسئولیت محدود : حداقل 2
– سهامی عام : حداقل 5
– سهامی خاص : حداقل 3

حداقل میزان سرمایه
– با مسئولیت محدود : مشخص نشده است.
– سهامی عام : 5 میلیون ریال
– سهامی خاص : 1 میلیون ریال

پرداخت حداقل لازم برای تشکیل شرکت
– با مسئولیت محدود : تمام سرمایه
– سهامی : حداقل 35 درصد کل سرمایه

تعداد مدیران
– با مسئولیت محدود : حداقل 1
– سهامی عام : حداقل 5
– سهامی خاص : حداقل 3

انتقال سرمایه
– با مسئولیت محدود : شرکای دیگر ، ممنوعیتی ندارد.
– خارج شرکا : اکثریت مطلق عدد با داشتن حداقل سه چهارم کل سرمایه
– سهامی عام : محدودیتی ندارد.
– سهامی خاص: می توان محدود نمود.

وضع اندوخته قانونی
– با مسئولیت محدود : اامی
– سهامی : اامی

حدود مسئولیت
– با مسئولیت محدود : تا میزان سرمایه
– سهامی : تا میزان سرمایه ( محدود به مبلغ اسمی سهام )

تقویم آورده غیرنقد
– با مسئولیت محدود : تراضی تمام شرکا
– سهامی : کارشناس رسمی دادگستری

تقسیم سرمایه
– با مسئولیت محدود : سهم الشرکه
– سهامی : سهام

تقلب در تعیین ارزش آورده غیرنقد
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی

تقسیم منافع موهوم
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی

ناظر
– با مسئولیت محدود : اصولاَ اختیاری مگر تعداد شرکا بالای 12 عضو باشد : هیات نظار
– سهامی : اام وجود بازرس

حدود اختیارات مدیران
– با مسئولیت محدود : اختیار عام و محدود کردن اختیارات بین طرفین معتبر و در مقابل ثالث فاقد اعتبار مگر به موجب اساسنامه باشد که در مقابل ثالث هم معتبر است.
– سهامی : اختیار عام و محدود کردن اختیارات بین طرفین معتبر و در مقابل ثالث فاقد اعتبار است.

تغییر اساسنامه
– با مسئولیت محدود : 1) اساسنامه 2) اکثریت مطلق عددی با داشتن حداقل سه چهارم سرمایه
– سهامی :اکثریت دو سوم آرای حاضر در مجمع عمومی فوق العاده

از بین رفتن حداقل نصف سرمایه
– با مسئولیت محدود :با مراجعه به دادگاه ممکن است منجر به انحلال شود.
– سهامی : اگر تصمیم انحلال گرفته نشد باید کاهش اجباری سرمایه داده شود.

اعلام مطالب خلاف واقع در مورد تعهد سرمایه به مرجع ثبت شرکت ها
– با مسئولیت محدود : مسئولیت جزایی
– سهامی : مسئولیت جزایی


شرکت سهامی عام شرکتی است که موسسین آن قسمتی از سرمایه را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. در واقع این خصوصیت ویژه شرکت سهامی عام از شرکت سهامی خاص است که قسمتی از سرمایه آن از طریق مشارکت غیرموسسین تامین می گردد.

• اقداماتی که برای ایجاد شرکت سهامی عام ضروری است :

الف) اقدامات مقدماتی که شامل 
1- وجود تعدادی از افراد علاقه مند به ایجاد شرکت
2- تامین و تعهد حداقلی از سرمایه شرکت به وسیله موسسین، موسسین باید حداقل 20% سرمایه شرکت را تعهد کنند و حداقل 35% آن را نقداَ بپردازند.
3- مراجعه به اداره ثبت شرکت ها برای انجام امور مقدماتی تشکیل شرکت ، موسسین باید اظهارنامه ای را به همراه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه موسسین رسیده در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به اداره ثبت یا ادارات ثبت اسناد و املاک تسلیم نمایند و رسید دریافت نمایند.
4- انتشار اعلامیه پذیره نویسی : یعنی مقداری از سرمایه شرکت از طریق غیرموسسین با قبول ورقه پذیره نویسی تامین گردد.

ب) تشکیل مجمع عمومی موسس 
مجمع عمومی موسس اجتماعی است از کلیه موسسین که برای تشکیل شرکت پیش قدم شده اند.
مسائلی که در مورد تشکیل مجمع عمومی موسس ضروری است :
1- چگونگی تشکیل مجمع عمومی : مجمع عمومی موسس فقط یکبار تشکیل می شود و بعد از انجام پرداخت شده است موسسین ضمن تعیین تعداد سهام و سهم هر یک از تعهدکنندگان مجمع عمومی موسس را دعوت می کند و دعوت آن هم از طریق رومه کثیرالانتشار خواهد بود.
2- حد نصاب تشکیل مجمع عمومی موسس : برای تشکیل مجمع عمومی موسس حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نصف سرمایه شرکت را تعهد کرده باشند ضروری است . در غیر اینصورت تشکیل آن قانونی نیست اگر در این جلسه حد نصاب لازم رعایت نشد مجمع تا دو نوبت دیگر توسط موسسین دعوت می شوند به شرط اینکه لااقل 20 روز قبل از انعقاد آن چگونگی تشکیل برای همگی از طریق رومه کثیرالانتشار آگهی شود. مجمع عمومی جدید وقتی قانونی است که صاحبان لااقل یک سوم سرمایه شرکت در آن حاضر باشند و در صورتیکه در آخرین مجمع ( جلسه سوم ) حد نصاب لازم ( یک سوم ) حاضر نشوند موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام کنند. تصمیمات اتخاذ شده در مجمع با اکثریت دو ثلث آراء حاضرین معتبر است.

• وظایف مجمع عمومی موسس 
1- رسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن و احراز پذیره نویسی کلیه سهام
2- انتخاب اولین مدیران و بازرسان شرکت
3- قبول آورده غیرنقدی
4- تصویب طرح اساسنامه و در صورت وم اصلاح آن
اساسنامه و شرایط مندرج در آن :
برای تشکیل شرکت سهامی موسسین باید طرح اساسنامه به ضمیمه مدارک مورد نیاز تحویل اداره ثبت شرکت ها نمایند. اساسنامه در واقع قانون اساسی شرکت است و کلیه اصول و ضوابط حاکم بر روابط شرکت و شرکاء و افراد ثالث و اداره و انحلال شرکت سهامی در آن ذکر شده است. وجود اساسنامه چه در شرکت سهامی عام و چه در شرکت سهامی خاص و چه در شرکت با مسئولیت محدود لازم است و بدون اساسنامه شرکت تشکیل نمی شود. اما در سایر شرکت ها فقط تنظیم شرکت نامه لازم است. اساسنامه باید به امضای موسسین برسد و نکات زیر در آن رعایت شود.
- نام شرکت ؛
- موضوع شرکت ؛
- مدت شرکت ؛
- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن ؛
- مبلغ سرمایه شرکت ؛
- تعداد سهام بانام و بی نام شرکت و مبلغ اسمی هر کدام از آن ها ؛
- نحوه انتقال سهام ؛
- طریقه تبدیل سهام بانام به بی نام و برعکس ؛
- مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی ؛
- تعیین مدیران و وظایف آن ها ؛
- نحوه تغییر اساسنامه .
نام شرکت : شرکت های سهامی چون دارای شخصیت حقوقی هستند برای تشخیص آن ها از سایر شرکت ها و تعیین حقوق و تکالیف آن ها در اجتماع مانند اشخاص حقیقی باید تحت اسم مخصوصی قرار بگیرند . شرکت های سهامی حتماَ باید دارای نام باشند و اشخاص هم در انتخاب نام شرکت آزادند اما در نام شرکت حتماَ باید سهامی عام یا خاص ذکر گردد.
موضوع شرکت : عبارت است از عنصر اصلی شرکت یعنی آن چیزی که شرکت برای آن تشکیل شده است. موضوع شرکت می تواند خرید و فروش باشد یا حمل و نقل در هر حال بستگی به اداره شرکاء دارد و آن چیزی که در اساسنامه ذکر شده . موضوع شرکت باید مشروع باشد و متضمن منفعت عقلایی باشد. موضوع شرکت باید منجز و قطعی باشد. یعنی موضوع شرکت ابهام نداشته باشد و نوع خرید و فروش و حمل و نقل مشخص باشد.
مدت شرکت : یکی از مسائلی که در اساسنامه باید ذکر گردد مدت فعالیت شرکت است. این مدت ممکن است محدود یا نامحدود باشد. ذکر مدت برای انحلال شرکت اهمیت دارد چون بعد از انقضای مدت ، شرکت خود به خود منحل می گردد مگر اینکه مدت آن تمدید گردد. اما در صورتی که مدت آن نامحدود باشد اختیار انحلال شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است.
سرمایه شرکت : با توجه به اینکه شرکت های تجاری به منظور انتفاع تشکیل می شوند بنابراین سرمایه از لوازم اساسی تشکیل شرکت است.
سهام شرکت : یکی از مشخصات سهام تشریفاتی بودن آن است یعنی باید اولاَ به شکل ورقه چاپی دربیابد ثانیاَ باید دارای مشخصات خاص باشد یعنی اوراق سهام باید متحد الشکل باشند و به امضای دو نفر که به موجب اساسنامه تعیین شده اند برسد.

• صلاحیت مجمع عمومی عادی 
به طور کلی مجمع عمومی عادی صلاحیت عام دارد و می تواند نسبت به اموری که در صلاحیت مجمع عمومی موسس یا فوق العاده است تصمیم گیری نماید. مجمع عمومی عادی به کلیه حساب های شرکت رسیدگی می کند . رسیدگی به ترامه و تصویب سود قابل تقسیم و همچنین رسیدگی به دیون شرکت و همچنین مطالبات شرکت از اختیارات مجمع عمومی عادی است همچنین مجمع عمومی عادی صلاحیت تعیین مدیران و بازرسان شرکت را دارد.
• نحوه تشکیل مجمع عمومی فوق العاده
برای رسمیت یافتن این مجمع حضور لااقل دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند اامی است اگر دراولین جلسه این حد نصاب به وجود نیاید، جلسه دوم با حضور دارندگان بیش از دو سوم سهامی که حق رای دارند رسمیت خواهد یافت. تصمیمات اتخاذ شده در مجمع همواره با اکثریت دوسوم آراء حاضر در جلسه معتبر است.

• صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده 
هر گونه تغییر در مورد اساسنامه یا در سرمایه یا انحلال شرکت قبل از موعد، منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است. بنابراین مجمع می تواند نسبت به موضوعات زیر اتخاذ تصمیم نماید : ( تغییر نام شرکت ، تغییر موضوع شرکت ، تغییر مرکز شرکت ، مدت شرکت و سرمایه شرکت )
• صلاحیت و شرایط شرکت :
منظور شرایطی است که با وجود آن شرایط مدیر انتخاب و انجام وظیفه می نماید، عبارتند از :
1- اعضای هیئت مدیره باید از بین سهامداران انتخاب شوند.
2- اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید کمتر از 5 نفر و در شرکت های سهامی خاص کمتر از 3 نفر باشند.
3- مدت مدیریت مدیران طبق اساسنامه تعیین می شوند اما این مدت بیشتر از 2 سال نخواهد بود و انتخاب مجدد بلامانع است.
4- مدیران باید برای جبران خسارت احتمالی که از عملکرد آن ها به شرکت وارد می گردد دارای تعدادی سهم معین باشند و این سهام باید تا خاتمه مدیریت آن ها باقی بماند.
اگر کسی این شرایط را داشته باشد نمی تواند به عنوان مدیر انتخاب شوند .
1- محجورین ( دیوانه ، سفیه ، نابالغ ، صغیر غیرممیز )
2- کسانی که به علت ارتکاب جرم به عنوان ، خیانت به امانت ، ورشکستگی ، اختلاس یا تصرف غیرقانونی در اموال دولتی محکوم شده باشند.
اختیارات و وظایف مدیران :
مدیران دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره شرکت می باشند. اما دارای اختیارات ذیل نمی باشند :
1- اتخاذ هرگونه تصمیم و اقدام برخلاف مقررات قانونی
2- تصمیم گیری در موضوعاتی که خارج از موضوع شرکت باشد. مثلاَ موضوع شرکت خرید و فروش آهن آلات است ولی هیئت مدیره اقدام به خرید طلا نماید.
3- اقداماتی که اساسنامه یا مجامع عمومی آن را منع کرده باشد. مثلاَ ممکن است اساسنامه یا مجمع عمومی خرید چیزی را که به تصویب مجامع نیاز داشته باشد تصویب کند. پس بنابراین وظایف مدیران را می توان بدینصورت خلاصه کرد.
الف) اعلام قبولی خود
ب) رعایت مقررات قانونی در اجرای وظایف محوله
ج) دعوت از مجامع عمومی
د) شرکت در جلسات هیئت مدیره
ه) سپردن اندوخته قانونی در حساب مربوطه
بازرس و چگونگی انتخاب آن در شرکت های سهامی :
انتخاب بازرس در شرکت های سهامی برای اولین بار به عهده مجمع عمومی موسس است و در مراحل بعدی توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شود. در صورتی که مجمع عمومی عادی بازرس تعیین نکند در این صورت هر ذینفعی می تواند به دادگاه صلاحیت دار مراجعه نماید و دادگاه به تعداد مقرر در اساسنامه بازرس تعیین می کند. عزل بازرس هم در صلاحیت مجمع عمومی عادی است و مجمع عمومی عادی می تواند همه ساله یک یا چند بازرس انتخاب کند.
• وظایف بازرسان


 
شرکت سهامی خاص شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه ی آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه ی آن منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده و سرمایه ی آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام،محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله ی خود موسسین تامین می شود و چنین شرکتی نمی تواند سهام خود را پذیره نویسی یا برای فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نماید یا به انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت ورزد.حداقل سرمایه ی شرکت سهامی یک میلیون ریال می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص:
1-دو برگ اظهارنامه ی شرکت سهامی خاص،تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه  توسط کلیه ی سهامداران.
2-دو جلد اساسنامه ی شرکت سهام خاص که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه ی سهامداران رسیده باشد.
3-دو نسخه صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
4-دو نسخه صورت جلسه ی هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
5-فتوکپی شناسنامه کلیه ی سهامداران و بازرسین برابر اصل شود.
6-ارائه ی گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه ی شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا باز شده است.
تذکر:در صورتی که مقداری از سرمایه ی شرکت آورده ی غیر نقدی باشد(اموال منقول و غیر منقول)ارائه ی تقویم نامه ی کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیر منقول جزء سرمایه ی شرکت قرار داده شود ارائه ی اصل سند مالکیت ضروری است.
7-ارائه ی مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها
8-کپی کارت ملی
توجه:کلیه ی شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.
در صورت کامل بودن مدارک ابرازی ،کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها نسبت به تهیه ی پیش نویس آگهی ثبت اقدام و پس از تایید مسئولین اداره ی ثبت شرکت ها تحویل متقاضی می شود.متقاضی بایستی حق الثبت و حق الدرج آگهی تاسیس شرکت در رومه را پرداخت نماید و مدارک را به قسمت ثبت دفاتر اداره ی ثبت شرکت ها تحویل داده و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و تعیین شماره ی ثبت سهامداران(که خود یا از سهامداران بوده یا وکیل رسمی شرکت می باشد)با قید(ثبت با سند برابر است)امضاء اخذ می نماید و سپس آگهی تایپ شده باید به امضاء رئیس اداره ی ثبت شرکت ها برسد.
یک نسخه از مدارک ضبط و در پرونده ی شرکت در بایگانی اداره ی ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد و یک نسخه ی دیگر از مدارک( اظهارنامه ی یک برگ،اساسنامه ی یک جلد،صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین یک نسخه و صورت جلسه ی هیات مدیره یک نسخه)ور به مهر اداره شده و تحویل متقاضی می گردد.
نسخه ی دوم آگهی تاسیس جهت درج در رومه ی کثیرالانتشار شرکت تحویل و نسخه ی اول آگهی تایپ شده را جهت درج در رومه ی رسمی جمهوری اسلامی ایران(پس از پرداخت حق الدرج که توسط مسئول مربوطه تعیین می شود)تسلیم می نماید.
چند نکته:
-انتخاب مدیر عامل باید با ارسال یک نسخه ی صورت جلسه هیات مدیره به اداره ی ثبت شرکت ها به ثبت برسد.در عین حال مدیر عامل نمی تواند مدیریت عامل بیش از یک شرکت را داشته باشد.
-پس از تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص هیات مدیره می باید حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ ثبت نسبت به تهیه ی دفاتر قانونی شرکت(رومه-کل)و پلمپ دفاتر در اداره ی ثبت شرکت ها اقدام نماید.
-طبق ماده ی 48 قانون مالیات های مستقیم شرکت های سهامی موظفند ظرف مدت یک ماه از تاریخ ثبت نسبت به پرداخت مبلغ دو در هزار حق تمبر(با توجه به مبلغ سرمایه) به ادارات دارایی مراجعه نمایند عدم انجام امر مذکور در مهلت مقرر مشمول جریمه می شود.
-چنانچه تصمیمات مجامع عمومی شامل یکی از موارد مشروحه ی ذیل باشد یک نسخه از صورت جلسه ی مربوطه جهت ثبت و درج در رومه ی رسمی به اداره ی  ثبت شرکت ها تقدیم می گردد:
1.انتخاب مدیران و بازرسان
2.تصویب ترامه
3.کاهش یا افزایش سرمایه ی شرکت و یا هر گونه تغییر در موارد اساسنامه
4.انحلال شرکت و نحوه ی تصفیه ی آن
در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده شرکت را منحل  نماید ،با تعیین روز تصفیه و آدرس محل تصفیه صورت جلسه ی انحلال ظرف مدت 5 روز از تاریخ تشکیل مجمع عمومی به اداره ی ثبت شرکت ها ارسال می شود ،تا پس از  ثبت در رومه ی رسمی آگهی شود.


 
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است(م 94 ق ت) در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکا باشد و الا شریکی که اسم او در اسم شرکت  قید شده ، در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت(م 95 ق ت).

حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود(م 94 ق ت) و حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.

مدارک مورد نیاز شرکت با مسئولیت محدود:
1-تقاضانامه ی ثبت شرکت با مسئولیت محدود در 2 برگ
2-شرکت نامه 2 برگ
3-اساسنامه 2 جلد
4-صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین 2 نسحه
5-فتوکپی شناسنامه شرکاء و مدیران برابر اصل
6-اخذ و ارائه ی مجوز در صورت نیاز
7-فتوکپی کارت ملی

چند نکته ی مهم در رابطه با ثبت شرکت با مسئولیت محدود:
-ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در قانون تجارت(سهامی عام،سهامی خاص،با مسیولیت محدود،تضامنی نسبی،مختلط سهامی،مختلط غیر سهامی،تعاونی)اامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است.(م 195 ق ت)
-در صورتی که کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها ایراد یا نقصی در مدارک ذکر شده در فوق مشاهده نماید مراتب به متقاضی اعلام خواهد شد که نسبت به رفع یا ایراد اقدام نماید.
-پس ازطی نمودن مراحل مربوطه و تحویل مدارک به اداره ی ثبت شرکت ها ،مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و تعیین شماره ی ثبت شرکت ،به درج اظهارنامه اقدام و در ذیل ثبت دفتر از شخص معرفی شده توسط شرکاء(که خود از شرکاء و یا وکیل رسمی شرکت می باشد)با قید جمله ی ثبت با سند برابر است »امضاء اخذ می نماید و سپس آگهی تایپ شده می بایست به امضاء رئیس اداره ی ثبت شرکت ها برسد.یک نسخه از مدارک ،ضبط در پرونده ی شرکت می شود و در بایگانی اداره ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد و یک نسخه ی دیگر از مدارک( تقاضانامه-شرکت نامه-اساسنامه-صورت جلسه مجمع عمومی موسس-صورت جلسه ی هیات مدیره)ور به مهر اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی شده،تحویل متقاضی می گردد.
- متقاضی مدارک مربوط به خود و پرونده متشکله را به قسمت دبیرخانه اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی برده و پس از ثبت آگهی در دفتر اندیکاتور،مسئول مربوطه نسبت به درج شماره ثبت دفتر و ور نمودن آگهی تایپ شده اقدام و پرونده متشکله را ضبط و بقیه مدارک تحویل متقاضی می گردد.
-متقاضی پس از تحویل گرفتن مدارک مربوط به خود،نسخه ی دوم آگهی تاسیس را به واحد روابط عمومی مستقر در اداره ی کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی جهت درج در رومه ی کثیرالانتشار تحویل و نسخه ی اول آگهی تایپ شده تاسیس شرکت را به دفتر شرکت سهامی رومه ی رسمی ،جهت درج در رومه ی رسمی تسلیم می نماید.
تذکر:در صورتی که به آگهی تاسیس شرکت قبل از انتشار در رومه ی رسمی نیاز فوری باشد،چند نسخه فتوکپی از آگهی تاسیس تهیه و هنگام تحویل اصل آگهی به دفتر رومه ی رسمی فتوکپی ها توسط دفتر رومه ی رسمی ور به مهر می گردد که دارای اعتبار مربوطه خواهد بود.
-سعی شود در نام شرکت از نام شرکاء استفاده نشود،اسم شریکی که در نام شرکت قید می شود،حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را داشته و در بدو امر مسئول پرداخت کلیه ی قروض و تعهدات شرکت خواهد بود.(م 95 ق ت)
-هر شرکت تجاری ایرانی مذکور در این قانون (قانون تجارت)و هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد 1310 مکلف به ثبت است،باید در کلیه ی اسناد و صورت حساب های و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده و الا محکوم به جزای نقدی خواهد شد.(قسمتی از م 220 ق ت)
-انتخاب رومه برای درج آگهی های دعوت شرکت در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.
-پس از تشکیل شرکت با مسئولیت محدود باید حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ ثبت،نسبت به تهیه ی دفاتر قانونی(دفتر رومه و کل) و پلمپ آن ها در اداره ثبت شرکت ها اقدام نمایند.


 
مشارکت بازرگانی بین المللی در ایران را از دیدگاه قانون اساسی و قوانین عادی و قانون ثبت شرکت ها مورد بررسی قرار می دهیم.

- ثبت شرکت در شیراز

- روش و مراحل ثبت موسسات غیر تجاری

الف-اصول حاکم بر مشارکت تجارتی
اصل 81 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دادن امتیاز تشکیل شرکت ها و موسسات را در امور تجارتی،صنعتی،کشاورزی،معادن و خدمات ممنوع کرده است.در تفسیر مضیق از اصل مزبور ممکن است گفته شود که خارجیان در ایران از تشکیل شعبه شرکت یا موسسه در امور تجارتی و غیره ممنوع می باشند و نتیجه می شود که مشارکت بازرگانی در شکل حقوقی مذکور امکان پذیر نمی باشد.در تفسیر دیگری شورای نگهبان تجویز نموده که دولت ایران قراردادهایی را که با شرکت های خارجی بر حسب نیاز کشور تنظیم می نماید و در اجرای آن ها شرکت های خارجی ناچار به تاسیس شعبه در ایران می باشند در انجام امور قانونی و فعالیت های خود می توانند در حدود قرارداد منعقده،طبق ماده 3 قانون ثبت شرکت ها به ثبت شعب خود  در ایران مبادرت می ورزند و چنین عملی را مغایر با اصل 81 قانون اساسی نداسته است.از طرف دیگر به موجب قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی مصوب 10/9/1376 شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود شرکت قانونی شناخته می شوند مشروط به عمل متقابل از سوی کشور متبوع می توانند در زمینه هایی که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود در چهارچوب قوانین و مقررات کشور به ثبت شعبه یا نمایندگی خود در ایران اقدام کنند.
نکته دیگری که قابل توجه می باشد اینست که اصل 81 قانون اساسی در مورد اشتغال بازرگان خارجی شخص حقیقی سکوت اختیار نموده،به نظر می رسد که فرد خارجی می تواند با رعایت قوانین و مقررات ایران مبادرت به فعالیت مشارکت بازرگانی بنماید.در حقوق اغلب کشورهای صنعتی،قراردادهای دیپلماتیک متقابلی در زمینه فعالیت بازرگانی تبعه خارجی منعقد گردیده است.برابر اصل 82 قانون اساسی،استخدام کارشناسان خارجی از طرف دولت ممنوع است،مگر در موارد ضرورت و با تصویب مجلس شورای اسلامی و برابر اصل 77 همان قانون،عهدنامه،مقاوله نامه ها،قراردادها و موافقت نامه های بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد و بالاخره اصل 139 قانون اساسی صلح دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی یا ارجاع آن به داوری در هر مورد موکول به تصویب هیات وزیران بوده و باید به اطلاع مجلس برسد و در مواردی که طرف دعوی خارجی باشد و در موارد مهم داخلی باید به تصویب مجلس نیز برسد موارد مهم را قانون تعیین می نماید.
ب-شرایط سرمایه گذاری و همکاری مشترک
تاجر ایرانی به موجب ماده ق.ت مکلف است نام خود را در دفتر ثبت تجارتی به ثبت برساند و برای تخلف از این امر جزای نقدی پیش بینی شده است و بازرگان خارجی که مرکز اصلی بنگاه تجارتی او در خارجه بوده و در ایران شعبه نداشته باشد،باید برابر ماده 2 آیین نامه دفتر ثبت تجارتی مصوب فروردین و مهر 1325 نام خود را در دفتر ثبت تجارتی به ثبت برساند و اظهارنامه ای در 3 نسخه طبق نمونه چاپی مخصوص با در نظر گرفتن نکات مندرج ماده 6 آیین نامه مزبور تنظیم نماید.از طرف دیگر صادر کننده،وارد کننده،حق العمل کار و یا هر سه حتی الامکان باید ارقام کالاهای عمده ای را که صادر یا وارد می کنند معین نمایند و هر نوع تغییر در اظهارنامه تنظیمی پس از ثبت و ورشکستگی و انحلال باید در سه نسخه تنظیم و به ثبت محل تسلیم گردد و دادن کارت بازرگانی به اتباع خارجی طبق ماده 8 قانون تشویق صادرات مصوب اسفند 1333 و بند 3 ماده 2 آیین نامه اجرای قانونی تشکیل اتاق بازرگانی و صنایع مصوب دی ماه 1349 منوط به رفتار متقابل می باشد.اگر شرکت خارجی بخواهد در ایران شعبه یا نمایندگی برای انجام امور تجارتی یا صنعتی یا مالی تاسیس نماید باید به موجب ماده 3 قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310 با اصلاحات بعدی در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده داشته باشد.در چنین صورتی می تواند شعبه خود را با رعایت مواد 6 و 7 قانون ثبت شرکت ها و مواد 5 و 23 نظام نامه قانون مزبور در اداره ثبت شرکت ها در تهران به ثبت برساند و تخلف از این امر مستوجب محکومیت به جزای نقدی می باشد.تذکر این نکته ضروری است که شعبه یا نمایندگی خارجی به هیچ وجه در شهرستان ها به ثبت نمی رسد
ج-مشارکت بازگانی با استفاده از قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی
قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی مصوب 19/12/1380 مجلس شورای اسلامی و 4/3/1381 مجمع تشخیص مصلحت نظام در اجرای اصل 112 قانون اساسی و آیین نامه اجرایی آن مصوب 24/6/1381 به هر شخص حقیقی یا حقوقی اعم از خارجی یا ایرانی که از سرمایه یا منشا خارجی در ایران سرمایه گذاری بنماید،در صورت مبادرت به مشارکت بازرگانی با تاجر ایرانی می تواند از امتیازات قانون بدواَ به مرکز خدمات سرمایه گذاری واقع در وزارت امور اقتصاد و دارایی مراجعه کرده پس از اخذ مجوز از هیات سرمایه گذاری خارجی اقدام به سرمایه گذاری بنماید.
د-قراردادهای EPC-BOOT-BOT
در تنظیم قراردادهای بازرگانی با خارجیان این سوال مطرح می شود که آیا استفاده از روش مشارکت بازرگانی بین المللی((joint venture  از نظر انتقال تکنولوژی و دانش فنی(know how) برای کشور ما مفید می باشد یا قرارداد بیع متقابل (buy-back) و یا معاملات از طریق تامین مالی(finance) و یا قراردادهایی مانند BOT و غیره مناسب تر است.قسمتی از این قراردادها را به اختصار مورد مطالعه قرار می دهیم:
اول-BOT
قرارداد ساخت-بهره برداری-واگذاری:Build-Operate-Transfer
در این قرارداد بخش خصوصی داخلی یا خارجی با دولت یا بخش عمومی مانند (شهرداری) به منظور اجرای یک پروژه در مدت زمان معین منعقد می گردد و مجری پروژه پس از اجرای مفاد قرارداد تا زمان استهلاک کلیه هزینه ها و با احتساب سود مربوط،از پروژه بهره برداری کرده و سپس آن را به دولت یا بخش عمومی انتقال می دهد.
تبصره ماده 3 قانون سرمایه گذاری BOT را پیش بینی نموده است که سرمایه گذار خارجی طی قرارداد با تاجر ایرانی آورده های نقدی و غیر نقدی خود را طبق قرارداد و تشکیل شرکت ایرانی یا شعبه شرکت خارجی در ایران،پروژه را به مورد اجرا می گذارد و مسئولیت اجرای قرارداد به عهده تاجر خارجی می باشد.این نوع سرمایه گذاری در ایران برخلاف سایر کشورهای در حال توسعه مانند ترکیه به علت خطر بیشتر توسط سرمایه گذار خارجی چندان رشدی نداشته است.به موجب آمار سرمایه گذاری در منطقه آزاد تجاری کیش واحد آب شیرین با قرارداد(BOT) و نیروگاه گازی در اصفهان و فارس توسط سرمایه گذار خارجی با شرکت ایرانی منعقد گردیده است.
دوم-BOOT
ساخت،مالکیت،بهره برداری و انتقال که به موجب آن پیمانکار پس از اجرای پروژه و بهره برداری،مالکیت پروژه را به کارفرما انتقال می دهد.
قرارداد مذکور بر اساس ماده 10 قانون مدنی که از ماده 6 قانون مدنی فرانسه و ماده 2 قانون مدنی سوئیس اقتباس شده است تنظیم می گردد.
سوم-EPC
طراحی-مهندسی،تهیه مصالح و تجهیزات و ساخت و نصب
در قراردادهای EPC (بخش دولتی-خصوصی-عمومی) می باشد امور طراحی،مهندسی و ساخت و نصب پروژه را طبق قرارداد(ماده 10 قانون مدنی) جهت اجرا واگذار می نماید پیمان کار پروژه را پس از اجرا و محاسبه هزینه ها و سود طبق قرارداد به کارفرما تحویل می دهد.
شایان ذکر است که در EPC پیمان کار بر خلاف BOOT , BOT   از پروژه بهره برداری نمی کند و مالک آن نیز نمی باشد.
کارفرما و پیمان کار طرفین اصلی قرارداد می باشند و مشاور و بازرس فنی به عنوان نماینده ی کارفرما انجام وظیفه می نماید و پیمان کار باید از میان کسانیکه شرایط قانونی و صلاحیت لازم را برای انجام پروژه دارا باشد انتخاب شود.
معمولاَ کارفرما ضمانت بانکی برای حسن انجام کار از پیمان کار اخذ می نماید .در مناقصه پیمان کاری و حسن انجام تعهد او به همین ترتیب عمل می شود.
در ایران قانون حداکثر استفاده از توان فنی و مهندسی که در سال 1357 به تصویب رسیده وم مشارکت پیمان کار ایرانی را در پروژه ها نسبت به خارجیان دراولویت قرار داده است به نظر می رسد برای استفاده از نیروهای داخل کشور این قانون با رویه بین المللی و  مقررات سازمان تجارت جهانی(WTO) هماهنگ باشد.
ه-بیع متقابل Buy-Back (بای بک)
در بیع متقابل وضعیت حقوقی طرفین به علت کوتاه مدت قرارداد،چندان پایدار نیست،زیرا در پروژه های کوتاه مدت سرمایه گذار خارجی قرارداد فروش ماشین آلات تکنولوژی،دانش فنی و یا خدمات را به کشور میزبان می فروشد و در مقابل از کشور اخیر،حاصل تولید یا خدمات خود را خریداری می نماید.تنظیم قرارداد بیع متقابل برای حفظ منافع کشور فوق العاده مهم می باشد.زیرا ممکن است سرمایه گذار خارجی،امور مالی و اجرایی پروژه را به عهده گرفته و به دنبال سودجویی خود باشد و بالاخره در انتقال تکنولوژی و دانش فنی،به پرسنل کشور میزبان ،سهل انگاری و یا خودداری نماید.
این قرارداد در بند ب ماده 3 قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارج مصوب 4/3/1381 پیش بینی شده است و می گوید:سرمایه گذاری خارجی در کل بخش ها در چارچوب روش های مشارکت مدنی"بیع متقابل" و "ساخت،بهره برداری و واگذاری" که برگشت سرمایه و منافع حاصله صرفاَ از عملکرد اقتصادی طرح مورد سرمایه گذاری ناشی شود و متکی به تضمین دولت یا بانک ها و یا شرکت های دولتی نباشد.
در ایران این نوع قراردادها در بخش صنعت نفت و گاز مورد استفاده قرار می گیرد اما می توان در بخش های دیگر هم مانند تولید و خدمات و صنعت قرارداد Buy-Back  تنظیم نمود.
نوع دیگر از توافق معاملات تهاتری Set-off a contract می باشد مانند خرید تکنولوژی توسط شرکت کشوری از تاجر خارجی که شخص اخیر متعهد می شود معادل تکنولوژی انتقال داده شده از آن کشور کالا یا خدمات خریداری نماید.
نتیجه:
با توجه به مطالعات حقوق ژاپن،آلمان و سایر کشورها ملاحظه می شود که  قوانین کشورهای مزبور در مشارکت بازرگانی بین المللی قابلیت انعطاف بیشتری را برای جذب سرمایه های خارجی از خود نشان داده است.مثلاَ در حقوق ژاپن نه تنها پیش بینی ارجاع حل اختلاف به داوری اتاق بازرگانی بین المللی ICC منع قانونی ندارد،بلکه قراردادهای مشارکت خارجیان با تجار داخلی فقط با اطلاع وزیر قسمت مربوط منعقد می گردد و نقل و انتقالات ارز نیز برای خارجیان آزاد می باشد.لذا اصلح است که در قوانین موجود با توجه به مطالعه تطبیقی که به عمل آمده اصلاحاتی صورت بگیرد.
هدف از این قراردادهای مشارکت بازرگانی،ارتباط با صنعت جهانی و دانش فنی و تعامل با صاحبان آن برای انتقال و آموزش تکنولوژی و دانش فنی می باشد تا کشور بتواند با عرضه محصولات با کیفیت بهتر و با قیمت ارزان در مقابل محصولات مشابه خارجی قدرت رقابت پذیری و فنی پیدا نماید.البته برای رسیدن به این هدف حمایت از بخش خصوصی و حقوق فردی همچنین تضمین حق مالکیت سرمایه گذار و ارتباط برنامه ریزی شده با جهان آزاد ضروری به نظر می رسد.
قراردادهای BOOT-BOT که بین بخش خصوصی داخلی یا خارجی با دولت یا بخش عمومی برای اجرای پروژه ای در زمان معین منعقد می گردد در جذب سرمایه های خارجی به ایران نقش موثری دارد به شرط آنکه سرمایه گذار خارجی که تقبل خطر می نماید احساس امنیت نموده و بتواند در نقل و انتقال ارز و ورود و خروج به کشور تسهیلاتی برای آنان فراهم گردد.


تشکیلات و موسسات غیر تجارتی، کلیه تشکیلات و موسساتی هستند که برای مقاصد غیر تجارتی از قبیل امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند.
تشکیلات و موسسات مزبور می توانند عناوینی از قبیل انجمن،کانون یا بنگاه و امثال آن اختیار نمایند ولی اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد از طرف موسسات مزبور ممکن نخواهد بود.

- با فرآیند ثبت شرکت در قطر آشنا شوید

- فرآیند ثبت شرکت در ایران

- مراحل تشکیل و ثبت شرکت

تشکیلات مزبور طبق ماده 584 قانون تجارت از تاریخ ثبت،شخصیت حقوقی پیدا می کنند و می توانند عناوینی از قبیل انجمن،بنگاه،کانون و امثال آن را اتخاذ کنند.
موسسات غیر تجارتی به دو قسمت تقسیم می شوند:
الف)موسساتی که هدفش جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد.اینگونه موسسات اصطلاحاَ موسسات غیر انتفاعی نامیده می شوند.موسسات خیریه و انجمن های اسلامی و تخصصی و احزاب و صندوق های قرض الحسنه و گروه های ی را می توان از موسسات غیر انتفاعی دانست.
ب)موسساتی که هدفش جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضاء خود یا غیر باشد مانند کانون های فنی و حقوقی و موسساتی که هدفشان ارائه خدمات شهری از قبیل نظافت و فضای سبز است.
مدارک لازم جهت ثبت موسسات غیر تجاری
1.دو نسخه تقاضانامه ثبت موسسه که به صورت چاپی است.
2.تنظیم اساسنامه حداقل در 2 نسخه
3.تنظیم صورتجلسه مجمع موسسین حداقل در 2 نسخه
4.فتوکپی شناسنامه کلیه شرکاء
5.اخذ مجوز در خصوص موضوع موسسه
تذکرات:
1.حداقل شرکاء نباید کمتر از دو نفر باشد.
2.قید سرمایه به هر میزان مجاز است.
3.طبق ماده 586 قانون تجارت،موسسات و تشکیلاتی را که مقاصد آن ها مخالف با انتظامات عمومی یا نامشروع باشد نمی توان ثبت کرد.
4.در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیرانتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت،نسبت به ثبت اقدام خواهد کرد.
5.در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.
روش و مراحل ثبت
شایان ذکر است در هر یک از مراحل ثبت شرکت،چنانچه ابهام و یا سوالی داشتید می توانید با کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.
1-تکمیل فرم تقاضانامه و امضاء آن توسط کلیه شرکاء
2-تنظیم صورتجلسه موسسین و امضاء آن توسط شرکاء
3-تنظیم اساسنامه و امضای ذیل کلیه صفحات توسط شرکاء
4- مراجعه به سامانه ثبت شرکت ها به نشانی  
5.تکمیل اطلاعات خواسته شده در سامانه و انتخاب 5 نام به ترتیب اولویت
نام های انتخاب شده بایستی:
اولاَ:با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.
ثانیاَ:سابقه ثبت نداشته باشد.
ثالثاَ:از نام های خارجی نباشد.
مسئول مربوطه پس از یررسی،با انتخاب یکی از اسامی موافقت خواهد کرد.
6.سپس کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد،اگر دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تاًیید می کند.
7. پس از پذیرش اینترنتی، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال نمایید.
8.با تکمیل فرم ها و ارسال آن به اداره ی ثبت شرکت ها اگر صورتجلسه ی شما دارای نقص باشد، برای شما ابلاغ رفع نقص ارسال می شود و باید رفع نقص نمایید و در حالتی دیگر حتی ممکن است صورتجلسه ی شما رد شود که در این حالت دلایل رد صورتجلسه طی ابلاغیه ای به شما اعلام می گردد تا نسبت به صدور صورتجلسه ی جدید اقدام نمایید.
9- چنانچه صورتجلسه شما مورد پذیرش قرار گرفت،مسئول اداره ،دستور ثبت در دفتر ثبت شرکت ها را صادر می نماید و مشخصات محتویات در دفاتر مخصوص ثبت می شود.مسئول دفتر شروع به ثبت و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید و بعد از احراز هویت متقاضی(اصالتاَ یا وکالتاَ)در ذیل ثبت دفتر از متقاضی امضاء اخذ می نماید. توسط مسئول مربوطه یک نسخه از مدارک اعم از اساسنامه،صورتجلسه و تقاضانامه که اداره ثبت شرکت ها آن ها را مهرکرده است به متقاضی تسلیم می شود.
10- درج در رومه کثیرالانتشار و رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران.


 
هزینه ثبت شرکت در تهران شامل موارد مختلفی می شود که از آن جمله هزینه اولیه ثبت شرکت ، حق احمه ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت های تهران ، هزینه بابت باطل کردن تمبر سرمایه، حق احمه وکیل ثبت شرکت در تهران ، حق احمه چاپ آگهی رومه رسمی و مخارج آگهی رومه کثیرالانتشار را می توان نام برد.
علاوه بر این مبالغ بر اساس نوع شرکت و اعضای تشکیل دهنده آن و همچنین طرح و موضوع فعالیت ، مخارج ثبت شرکت نیز تفاوت دارد. بناراین هزینه کلی آن در موارد مختلف با هم متفاوت است. به طور مثال هزینه ثبت شرکت بامسئولیت محدود در تهران با هزینه ثبت شرکت سهامی خاص در تهران اختلاف دارد.
هزینه های دریافت موسسات ثبتی و حقوقی به جهت متغیربودن بر ثبت شرکت تاثیرگذار است. لازم است به این نکته توجه شود که ثبت شرکت در شهرهای کوچک در مقایسه با مراکز استان ها و کلان شهرها تفاوت به سزایی دارد. طرح و موضوع فعالیت شرکت نیز بر هزینه های شرکت تاثیر دارد. برای شفافیت این مطلب می توان گفت زمانی که موضوع فعالیت شرکت طولانی باشد و موضوعات زیادی را دربرداشته باشد ؛ به طور حتم هزینه ثبت آن شرکت نیز افزایش پیدا می کند.
نتیجه آنکه:
طبعاَ هزینه های ثبت یک شرکت بیش از هزینه های شروع به فعالیت به صورت شخصی است که باعث برخی تردیدها جهت فعالیت به صورت حقوقی می شود. با این همه ، استفاده از پدیده شرکت تجاری به بازدهی فعالیت اقتصادی حدت بیشتری می دهد و متضمن مزایایی است که فعالیت فردی در بر ندارد، مزایایی چون فراهم شدن سرمایه بیشتر و تجمع تخصص هایی گوناگون برای دستیابی به هدفی واحد و به ویژه محدودیت مسئولیت فعالان تجاری .
لذا ، پس از مدتی فعالیت مفید ، سود کسب شده ناشی از اقدامات تجاری صحیح و اصولی ، هزینه های اولیه خدمات ثبت شرکت را ( که مبلغ چندانی نیست ) پوشش خواهد داد.
شایان ذکر است، اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری تهران و یازده مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری زیرمجموعه آن ،وظیفه ثبت شرکت ها و تغییرات شرکت ها را در این استان به عهده دارد.این مراجع ثبتی عبارت است از:
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری قدس
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری پیشوا
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری پردیس
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری دماوند
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری رباط کریم
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری رود هن
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری پاکدشت
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری قرچک
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری شهریار
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری فیروزکوه
-  مرجع ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری ورامین

مدارک لازم جهت ثبت شرکت در تهران :
- مدارک شناسایی کلیه موسسین شرکت
- گواهی عدم سوء پیشینه موسسین (متقاضیان ثبت تعاونی و موسسات غیر تجاری از این مورد استثنا می باشند).
- مدارک ثبتی شرکت شامل اساسنامه، شرکتنامه و صورتجلسه
- پذیره نویسی سهام برای شرکت های سهامی عام
- گواهی واریز حداقل 35% سرمایه اولیه برای شرکت های سهامی خاص
- ارائه مجوز برای شرکت ها و موسساتی که فعالیتشان به مجوز نیاز دارد.
- ارائه ی مدارک تحصیلی مرتبط برای شرکت هایی که موضوع آنان تخصصی است.
- ارائه ی مدرک تحصیلی مهندسی برای ثبت شرکت های با عنوان مهندسی

چه افرادی می توانند در تهران شرکت ثبت کنند ؟
 کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی دارای شرایط ثبت شرکت می باشند و می توانند اقدام به ثبت شرکت نمایند. شایان ذکر است ، دارا بودن سوء پیشینه اشخاص مانعی جهت ثبت شرکت نیست فقط نمی توانند جزء هیئت مدیره، مدیرعامل و یا بازرسین شرکت باشند.
از انتخابتان متشکریم.
موسسه حقوقی فکر برتر، افتخار دارد با استفاده از توان بالای کادر مجرب خود ، در کوتاه ترین زمان ممکن اقدامات حقوقی و ثبتی لازم را جهت ثبت  شرکت، ثبت برند و علامت تجاری ، ثبت طرح صنعتی به عمل آورد.
برای این منظور، می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید.


شرکت بازرگانی یا تجاری، عبارتست از اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی که با هدف کسب سود، عملیات تجاری انجام می دهند.
شرکت های تجاری بر اساس میزان مسئولیت شرکاء به 4 گروه تقسیم می شوند :
الف- شرکت های سرمایه ای : در شرکت های سرمایه ای، مسئولیت شرکاء محدود به سرمایه آن ها در شرکت است و شامل شرکت های سهامی ( عام 

و خاص ) و شرکت های با مسئولیت محدود می شوند.
ب- شرکت های شخصی : در این شرکت ها، مسئولیت شرکاء نامحدود است و در نتیجه تعهدات مالی شرکت به همه دارایی و اموال شرکاء سرایت می 

نماید. مانند شرکت های تضامنی و نسبی
ج- شرکت های مختلط : در این گونه شرکت ها، مسئولیت بعضی از شرکاء محدود به سرمایه آن ها و مسئولیت عده دیگر نامحدود است که شرکاء دسته 

اول را شرکای عادی و شرکاء دسته دوم را شرکای ضامن می گویند. مانند شرکت های مختلط سهامی و شرکت های مختلط غیرسهامی .
د- شرکت های کمیتی : در شرکت های کمیتی که با هدف رفاه اعضاء تشکیل می شود، تعداد شرکاء زیاد بوده و هیچ مسئولیتی نیز ندارند ، مانند شرکت 

های تعاونی تولید ، مصرف ، اعتبار ، وام و روستایی.
ما در این مقاله قصد داریم تا به اقدامات لازم جهت ثبت شرکت در یاسوج بپردازیم. قدر مسلم آن است که  متقاضیان محترم ، در صورت نیاز به 


انواع شرکت های قابل ثبت در یاسوج
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1- شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و 

خاص تقسیم می شود.)
2- شرکت تضامنی
3- شرکت با مسئولیت محدود
4- شرکت مختلط غیر سهامی
5- شرکت مختلط سهامی
6- شرکت نسبی
7- شرکت تعاونی تولید و مصرف
در اصل نمی توان به صراحت گفت کدام شرکت نسبت به شرکت دیگر دارای برتری است. همه شرکت ها شخصیت حقوقی و اعتبار لازم را برای 

فعالیت های مختلف تجاری خواهند داشت. انتخاب مناسب ترین نوع و قالب شرکت برای نوع کسب وکار شما به عوامل مختلف بستگی دارد مانند 

استراتژی های کسب و کار و فعالیت های مورد نظر و نوع شراکت و سرمایه شما که بر اساس آن می خواهید فعالیت خود را آغاز نمایید.
به طور کلی توصیه می شود شرکت یا از نوع سهامی خاص باشد و یا از نوع بامسئولیت محدود . طبق آمار اداره ثبت ، سایر انواع شرکت ها هر چند 

وجهه قانونی و حقوقی لازم را دارند ولی خیلی کمتر مرسوم هستند.
شرکت های بامسئولیت محدود با حداقل 2 نفر بالای سال به ثبت می رسند و شرکت های سهامی خاص با حداقل 3 نفر سهامدار و 2 نفر بازرس قابل 

ثبت هستند.

اوراق ثبت شرکت در یاسوج
با توجه به نوع شرکت حقوقی که جهت ثبت انتخاب می گردد اوراق ثبتی متفاوت می باشد. یه عنوان مثال اوراق ثبتی شرکت های سهامی خاص شامل 

اساسنامه ، اظهارنامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین است و اوراق شرکت های بامسئولیت محدود شامل اساسنامه، شرکتنامه، تقاضانامه و 

صورتجلسه مجمع عمومی موسسین می باشد. سایر انواع شرکت ها نیز اوراقی تقریباَ مشابه با این دو نوع شرکت دارند.

اقدامات لازم جهت ثبت شرکت در یاسوج
1- تهیه مدارک لازم از قبیل شناسنامه و کارت ملی، گواهی سوء پیشینه
2- مراجعه به سامانه اداره کل ثبت شرکت ها و پر کردن اطلاعات فرم های مورد نظر
3- در مرحله بعد، باید نام شرکت را در فرم نام و شخص حقوقی به ترتیب اولویت 5 نام انتخاب کنید تا یکی از بین آن ها تایید شود.
4- سپس مدت و موضوع فعالیت، نشانی شرکت سرمایه شرکت قید شود.
5- گام بعدی مشخص کردن سمت و نام شرکا و سهام هر یک از آن هاست. همچنین اگر شرکت شعبه ای دارد باید مشخصات آن معرفی گردد.
6- در انتها پس از تایید اطلاعات باید اساسنامه و شرکتنامه را در سایت بارگذاری کنید .
7- اساسنامه و شرکتنامه پیش فرض هایی دارند که باید آن را تکمیل کنید و سپس تصویر برابر اصل شده آن ها را در سامانه بارگذاری نمایید.
8- بعد از انجام این مراحل باید منتظر باشید تا اداره ثبت شرکت ها از شما بخواهد مدارک را برای آن ها ارسال کنید.
9- چنانچه مدارک تقدیمی کامل بوده و نقصی نداشت کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام می نماید که در اینصورت باید شخص 



 
هیئت مدیره – جز در مواردی که اتخاذ تصمیم درباره آن ها در صلاحیت مجامع عمومی قرار دارد – با رعایت قوانین و مقررات جاری و اساسنامه، صلاحیت اداره امور شرکت تعاونی را داراست. در همین زمینه قانون وظایف و اختیارات هیئت مدیره را به شرح ذیل تعیین می کند :

– دعوت از مجمع عمومی عادی و فوق العاده ؛
– اجرای اساسنامه و تصمیمات مجامع عمومی و سایر مقررات مربوط ؛
– تعیین و نصب ، عزل و قبول استعفای مدیر عامل و نظارت بر کارهای وی و پیشنهاد میزان حقوق و مزایای مدیر عامل و آیین نامه مربوط به وظایف و اختیارات وی به مجمع عمومی عادی برای تصویب ؛
– قبول درخواست عضویت داوطلبان ؛
– اخذ تصمیم درباره انتقال سهم اعضا به یکدیگر ؛
– دریافت استعفای هر یک از اعضای هیئت مدیره ( قبول استعفای جمعی اعضای هیئت مدیره در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است ) ؛
– نظارت بر هزینه های جاری شرکت تعاونی و رسیدگی به حساب ها و ارائه نتایج آن به بازرس یا بازرسان و تسلیم به موقع گزارش های مالی و ترامه و حساب سود و زیان به مجمع عمومی عادی ؛
– تهیه و تنظیم طرح ها ، برنامه و بودجه و سایر پیشنهادها و تسلیم آن ها به مجمع عمومی عادی برای اخذ تصمیم ؛
– تعیین نماینده از بین اعضای شرکت تعاونی برای حضور در جلسات مجامع عمومی اتحادیه های تعاونی و شرکت هایی که شرکت تعاونی در آن ها عضویت یا مشارکت دارد ؛
– تهیه دستورالعمل های داخلی شرکت تعاونی و تقدیم آن به مجمع عمومی عادی برای تصویب ؛
– تعیین نماینده یا وکیل با حق توکیل غیر در دادگاه ها ، مراجع قانونی و سایر سازمان ها ؛
– تعیین و معرفی صاحبان امضای مجاز ( یک یا دو نفر از اعضای هیئت مدیره به اتفاق مدیر عامل ) برای امضای قراردادها و اسناد تعهد آور ؛
– انجام سایر اموری که به موجب قانون یا اساسنامه و سایر مقررات بر عهده هیئت مدیره گذاشته شده است ، که از آن جمله پیشنهاد اخراج عضو به مجمع عمومی عادی ( موضوع ماده 13 قانون بخش تعاونی ) را می توان نام برد.
به علاوه، اولین هیئت مدیره مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ برگزاری اولین مجمع عمومی عادی برای ثبت شرکت تعاونی در مراجع ذی صلاح اقدام کند.
شرح وظایف و اختیارات : اینک به اختصار توضیحاتی درباره برخی وظایف و اختیارات هیئت مدیره می آوریم :
– هیئت مدیره با تصمیم اکثریت اعضا برای تشکیل مجامع عمومی دعوت به عمل می آورد ؛ ولی لازم به ذکر است که دعوت مجامع عمومی از اختیارات طلق هیئت مدیره نیست و وزارت تعاون و بازرسان نیز در مواردی می توانند از اعضا برای تشکیل مجامع عمومی دعوت کنند.
– اجرای تصمیمات مجامع عمومی برعهده هیئت مدیره است ؛ زیرا مجمع عمومی رکن تصمیم گیرنده و هیئت مدیره رکن اداره کننده است. هیئت مدیره مکلف است مقررات قاننی و اساسنامه شرکت و مصوبات مجامع عمومی را در اداره امور شرکت مرعی دارد و در این چهارچوب مدیریت کند.
– انتخاب مدیر عامل بر عهده هیئت مدیره است ؛ در واقع هیئت مدیره مکلف به انجام این امر است. هیئت مدیره می تواند مدیر عامل را عزل کند؛ در این صورت چون شرکت تعاونی باید مدیر عامل داشته باشد، هیئت مدیره مکلف است مدیر عامل دیگری برای شرکت تعیین کند. هرگاه مدیرعامل استعفا دهد، قبول آن با هیئت مدیره است. به طور کلی اخذ تضمین از مدیر عامل و ابواب جمعی وی و کارکنان، از وظایف هیئت مدیره است. ضوابط و معیارهای لازم برای میزان این تضمین و میزان حقوق و مزایای مدیر عامل و کارکنان و نیز آیین نامه مربوط به وظایف و اختیارات مدیر عامل را هیئت مدیره برای تصویب به مجمع عمومی عادی پیشنهاد می کند.
– قبول درخواست عضویت از داوطلبان جدید و تصمیم گیری درباره آن ها با ملحوظ داشتن شرایطی که برای عضویت شرکت تعاونی در قانون و اساسنامه شرکت مقرر است ، در صلاحیت هیئت مدیره است. علاوه بر آن، هیئت مدیره در قبول عضو جدید باید مقدورات و ظرفیت شرکت را مراعات کند. بررسی وجود شرایط عضویت در داوطلبان اولیه عضویت، در بدو تاسیس شرکت تعاونی برعهده هیئت موسس است.
– اخراج عضو جزء اختیارات هیئت مدیره نیست و این امر، در صلاحیت مجمع عمومی عادی است . اخراج عضو موکول به شرایطی است که در قانون مقرر شده است. هیئت مدیره با ارائه دلایل تحقق شرط لازم می تواند اخراج عضو را از مجمع عمومی عادی درخواست کند.
– اعضای شرکت تعاونی می توانند سهم خود را به اعضای همان شرکت انتقال دهند. این انتقال با موافقت هیئت مدیره میسر است و هیئت مدیره باید در تصمیم گیری درباره آن، منع مصرح در آیین نامه مربوط را دایر بر اینکه میزان سهام هیچ یک از اعضا نباید بیش از پانزده درصد کل سرمایه شرکت باشد، مراعات کند.
– هیئت مدیره باید بر هزینه های جاری تعاونی نظارت تامه داشته باشد و این نظارت غالباَ استصوابی است. توضیح اینکه نظارت عبارت است از مراقبتی که ناظر بر اقدام به عملی، اعمال می کند و به دو صورت است : استصوابی و اطلاعی.
نظارت استصوابی، مراقبت ناظر بر اقدام به عملی و تصویب آن عمل قبل از اقدام است. در نظارت استصوابی اقدام به عمل، موکول است به موافقت ناظر، به نحوی که بدون کسب این موافقت نباید هیچ گونه اقدامی صورت گیرد : در نظارت اطلاعی ناظر بر اقدام به عملی اطلاع دارد ؛ ولی موافقت وی لازمه آن عمل نیست.
– رسیدگی به حساب ها و تهیه گزارش های مالی و نیز ارائه گزارش مربوط به هزینه های جاری و نتایج حاصل از رسیدگی به حساب ها به بازرس یا بازرسان و ارائه گزارش های لازم به مجمع عمومی عادی از وظایف هیئت مدیره است.
– تهیه و تنظیم بودجه، طرح ها ، برنامه و هزینه عملیات در سال بعد و ارائه آن ها به بازرس یا بازرسان نیز از وظایف هیئت مدیره است. علاوه بر آن هیئت مدیره بودجه تنظیمی و هزینه های پیش بینی شده و طرح ها و برنامه های مذکور را باید برای تصویب به مجمع عمومی عادی تسلیم کند.
– هیئت مدیره باید از بین اعضای شرکت تعاونی نماینده ای برای حضور در جلسات مجامع عمومی شرکت های تجاری و اتحادیه های تعاونی که شرکت تعاونی در آن ها مشارکت یا عضویت دارد، تعیین و معرفی کند. ناگفته نماند که هیئت مدیره عندالاقتضا باید گزارشی در خصوص میزان مبلغ مربوط به بازپرداخت قیمت سهام اعضایی که از شرکت تعاونی خارج شده اند به مجمع عمومی عادی ارائه دهد.
– تهیه دستورالعمل های داخلی و پیشنهاد آن برای تصویب به مجمع عمومی عادی، تعیین نماینده یا وکیل با حق توکیل غیر برای حضور در سازمان ها یا اقامه دعاوی شرکت تعاونی یا دفاع از شرکت در دادگاه ها و تعیین صاحبان امضای مجاز برای امضای قراردادها و اسناد مربوط به شرکت از دیگر وظایف و اختیارات هیئت مدیره است.
– هیئت مدیره می تواند برای سرمایه گذاری یا به کار انداختن وجوه مازاد بر نیاز شرکت به طریقی که مجمع عمومی عادی تصویب می کند اقدام کند و نیز می تواند با تصویب این مجمع، برای اجرای برنامه های مصوب و توسعه عملیات و رفع تنگناهای مالی به استقراض و تحصیل اعتبار و دریافت قرض الحسنه و غیره روی آورد. ناگفته نماند که پس از تصویب مجمع عمومی عادی سالانه، مراقبت در کسر مبالغ مربوط به ذخیره قانونی و اندوخته احتیاطی و منظور کردن آن در حساب های مربوط و کسر مبلغ راجع به حق تعاون و آموزش و واریز آن به صندوق تعاون از وظایف هیئت مدیره است. هیئت مدیره می تواند عندالاقتضا طرح ادغام شرکت را برای تصمیم گیری به مجمع عمومی فوق العاده پیشنهاد کند. ( علاوه بر هیئت مدیره ، بازرس یا بازرسان و حداقل یک سوم اعضای شرکت تعاونی می توانند ادغام آن را به مجمع عمومی فوق العاده پیشنهاد کنند )
– یکی دیگر از وظایف هیئت مدیره این است که مراقبت کند تا اظهارنامه و ترامه و حساب سود و زیان سال مالی متکی به دفاتر قانونی شرکت تعاونی، حداکثر تا آخر تیرماه هر سال به حوزه مالیاتی مربوط تسلیم و مالیات متعلقه پرداخت شود.

جمعی بودن وظایف و اختیارات هیئت مدیره
اجرای وظایف و اعمال اختیارات هیئت مدیره به صورت جمعی صورت می گیرد؛ زیرا وظایف و اختیارات را قانون به هیئت مدیره تکلیف و تفویض کرده است ، نه به اعضای آن . برای اینکه اقدامات هیئت مدیره به صورت جمعی باشد، لازم است در جلسه رسمی هیئت مدیره با اکثریت مقرر ( اکثریت مطلق اعضای حاضر ) درباره آن ها تصمیم گیری شود و در صورت جلسه مربوط قید گردد. هیچ یک از اعضای هیئت مدیره حق ندارد از اختیارات هیئت مدیره است اقدام نماید، مگر در موارد خاص که با تصویب قبلی هیئت مدیره، به صورت کتبی، اختیاراتی به وی داده شده باشد.
هر گاه عضو هیئت مدیره بدون داشتن اختیارات لازم اقدامی کند، این امر در مقابل اشخاص ثالث معتبر خواهد بود؛ زیرا ظاهراَ عضو هیئت مدیره در اقدام خود ماذون از طرف هیئت مدیره است و معقول و معمول نیست که اشخاص ثالث در هر مورد، ماذون بودن عضو مذکور را جویا شوند، لذا هرگاه عضو هیئت مدیره بدون داشتن اختیار لازم اقدامی کند که از آن حقی برای دیگران نسبت به شرکت تعاونی یا تکالیفی برای شرکت در برابر این اشخاص ایجاد شود، شرکت تعاونی و هیئت مدیره مسئول آن خواهند بود و نمی توانند به استناد اینکه عضو هیئت مدیره بدون داشتن اختیار اقدام کرده است، از آن معاف شوند. عضو مذکور در برابر هیئت مدیره مسئول است و هیئت مدیره می تواند برای جبران زیان وارده به وی رجوع کند.
نمایندگی یا وکالتی که هیئت مدیره برای انجام کاری به عضوی واگذار کرده است قابل واگذاری به غیر نیست، مگر اینکه در این مورد، از طرف هیئت مدیره وکیل در توکیل به غیر باشد.

واگذاری اختیارات به مدیر عامل
هیئت مدیره می تواند قسمتی از اختیارات خود را با اکثریت سه چهارم آرا به مدیر عامل تفویض کند. توضیح اینکه، هیئت مدیره می تواند قسمتی از اختیارات خود را به مدیر عامل واگذار نماید نه همه آن را. اکثریت سه چهارم نسبت به همه اعضای هیئت مدیره است ، نه اعضای حاضر در جلسه رسمی .


 
نام شرکت عبارتست از واژه یا واژگان با معنی که متقاضیان ثبت اعم از ایرانی یا خارجی برای شناسایی شخصیت حقوقی به مرجع ثبت پیشنهاد می نمایند .

همانطور که شخص حقیقی دارای نام و فامیل و مشخصات سجلی است و توسط سازمان ثبت احوال ( وزارت کشور ) ثبت و در شناسنامه و کارت ملی منعکس می شود شخص حقوقی نیز با انتخاب نام شرکت و علامت تجاری و ثبت مراتب در اداره ثبت شرکت ها در سازمان ثبت اسناد و املاک کشور ( قوه قضاییه ) می تواند هویت خود را رسمیت بخشد و متعاقباَ از امتیاز و مزایای آن استفاده نماید.
اصولاَ شرکا در انتخاب نام شرکت آزادند معذلک رعایت پاره ای مصالح، خصوصاَ حفظ حقوق اشخاص ثالث برقراری شرایطی برای انتخاب نام را اجتناب ناپذیر می سازد.
قانون تجارت و لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت راجع به شرایط نام منتخب برای شرکت احکام متعددی دارند. از جمله می توان به مواد 95، 117 و 4 قانون تجارت اشاره نمود . در این مواد آمده است :
در اسم شرکت با مسئولیت محدود باید عبارت ( بامسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود. اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت . ( ماده 95 قانون تجارت )
در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی ) و لااقل اسم یک نفر شرکا ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ( و شرکا ) ( و برادران ) قید شود. ( ماده 117 قانون تجارت )
در اسم شرکت نسبی عبارت ( شرکت نسبی ) و لااقل اسم یک نفر از شرکا باید ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده عبارتی از قبیل ( و شرکا ) ( و برادران ) ضروری است. ( ماده 4 قانون تجارت )
همچنین به موجب قانون تجارت، در شرکت های سهامی عام ، کلمه " عام " و در شرکت های سهامی خاص، کلمه " خاص " بلافاصله بعد از اسم یا قبل از اسم شرکت اضافه می شود؛ به این منظور که نوع شرکت سهامی جهت مراجعه کنندگان مشخص باشد.
امروزه ، مراجع ثبت شرکت های تجاری با توسل به احکام پراکنده در قوانین مختلف رویه هایی را با هدف پرهیز از تعرض به حقوق اشخاص ثالث به وجود آورده اند. بعضی از این احکام عبارتند از :
– قانون ممنوعیت به کارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه ،
– تبصره ذیل ماده 20 قانون ثبت احوال ،
– ماده 1 قانون مسئولیت مدنی ،
– ملاک قوانین راجع به علائم تجاری و اسم تجاری از جمله ماده 578 قانون تجارت و کنوانسیون پاریس.
– دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی
به موجب دستورالعمل اجرایی تعیین نام اشخاص حقوقی برای تعیین نام می بایست :
الف- از اسم خاص استفاده گردد.( اسم خاص کلمه ای است که می تواند مستقیماَ نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص،شییء یا مفهومی به کار می رود).
ب- اسامی انتخابی باید دارای معنی در فرهنگ دهخدا باشد.
پ- اسامی انتخابی برای نام شرکت باید دارای 3 سیلاب (اسم خاص) باشد.
ت- در انتخاب نام شرکت، از عنوان های شعرا، دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر استفاده نشود.
ج- اسم انتخابی، لاتین نباشد.
د- تکراری نباشد.
ه- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.
ی- اضافه کردن کلمات توصیفی از قبیل اصل، نوین، برتر، برترین، نو به اسامی ثبت شده قبلی پذیرفته نمی شود.
ن- اضافه کردن اعداد به نام هایی که سابقه ثبت دارند پذیرفته نمی شود و در صورت استفاده اعداد در نام های جدید پیشنهادی باید نگارش آن ها به صورت حروفی باشد.
و- چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ون، ین، ها و یا جمع مکسر) یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
چند نکته :
1- نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
2- هر چند استفاده از اسامی شهر ها، رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد ،اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
3- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
4- مهلت اعتبار نام تایید شده اشخاص حقوقی که منجر به ثبت و آگهی می گردند نامحدود است.در صورتیکه نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر منجر به ثبت و آگهی نگردد صرفاَ سه ماه از تاریخ تایید نام اعتبار دارد.این مدت برای شرکت های سهامی عام،6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس می باشد.
5- نام شخص حقوقی (نام شرکت) ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم، مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها به ثبت رسیده است و دیگری حق اختیار عین نام مذکور یا متجانس (تام، ناقص حرکتی، لفظی) آن را ندارد. این حق پس از انحلال و ختم تصفیه،منتفی می شود.
نام پیشنهادی اشخاص حقوقی (شرکت) در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:

نام هایی که در آن از اسامی ،عناوین و اصطلاحات بیگانه و خارجی استفاده شده باشد.
نام هایی که مخالف موازین شرعی، نظم عمومی و یا شامل واژه های بی معنا یا الفاظ قبیحه و مستهجن و خلاف اخلاق حسنه باشند مورد قبول نمی باشند.
نامی که قبلاَ در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.
نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.
نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران، ملی ،  ملت،  کشور، ناجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی .
استفاده از عناوینی نظیر ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراَ تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران است.
چنانچه نام اشخاص حقیقی ثبت شده باشد نمی توان مشتق آن نام را برای یک نفر دیگر ثبت کرد.
هنگامی که در یک نام پیشنهادی، ترکیبی از دو واژه فارسی، تداعی کننده یک واژه بیگانه باشد، امکان ثبت آن وجود ندارد.
چنانچه تفاوت نام پیشنهادی با نام ثبت شده تنها در استفاده از پسوند جمع (نظیر ون،ین،ها و یا جمع مکسر) یا حذف آن باشد امکان ثبت آن وجود ندارد.
چنانچه  نام شخصیت حقوقی به صورت مقید ثبت شده باشد امکان انتخاب نام جدید مشتق از آن به صورت مطلق برای شخصیت حقوقی دیگر وجود ندارد.
از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
از اعداد بصورت ریاضی آن استفاده نشود، بلکه بصورت حروف نوشته شود.
از حروف اول چند کلمه به عنوان اسم مخفف و یا ترکیبی از چند حرف استفاده نشود.
برداشتن کلمات قبلی ثبت شده و افزودن عدد به آن مورد قبول نمی باشد.
 استفاده از کلمات قبلی ثبت شده و اضافه کردن یک کلمه توصیفی به آن مورد قبول نیست.
اگر نام انتخابی با اضافه کردن یک پسوند یا پیشوند شبیه به کلمات ثبت شده قبلی باشد نام مورد قبول نیست.
نامهای زیر نباید جزء اسامی مضاف به عناوین شرکت اضافه شود:
دکوراسیون، انتظام، نظام، نفت، پتروشیمی، دادگستر، بنیاد، سازمان، مرکز، بهزیست، بانک، بسیج، جهاد، آسانسور، آژانس، آزاده، تکنو، فامیلی، فیلتر، باور، میکروبرد، تست، استار، تک، مدرن، پیک، امنیت، کارواش، فانتزی، شهروند، اقتصاد، میهن، جوانان، ایمان، هدف، سپاه، تکنیک، دیتا، تک نو، تکنولوژی، اورست، مونتاژ، ونوس، دفتر، ایتال، بیو، کنترل، متریک، مترلژی و برای آپارتمان معادل آن = كاشانه، تکنیک و تکنو معادل آن = فن، تکنولــوژی معادل آن= فن آوری یا فن آوران، کلینیک معادل آن =درمانگاه، دکوراسیون معادل آن= آرایه، سیستم معادل آن= چرخه.
چنانچه نتیجه کارشناسی نام، نشانگر وجود تعارض در نام پیشنهادی باشد، مراتب با ذکر علت رد نام پیشنهادی، به متقاضی اطلاع رسانی می شود تا نام های جدیدی پیشنهاد نماید.
تبصره 1: در صورتی که متقاضی به نتیجه کارشناسی نام، اعتراض داشته باشد مراتب را با ذکر دلایل خود در قالب فرم اعتراض، به مرجع ثبت شرکت های بررسی کننده ی نام،اعلام تا کارشناسی مجدد صورت پذیرد.
تبصره 2: در صورتی که در کارشناسی دوم نیز نام پیشنهادی رد شد،متقاضی می تواند با تکمیل فرم مربوط، مراتب اعتراض خود را با ذکر دلایل به اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری اعلام نماید.نظریه مسئول تعیین نام اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری، نظر نهایی محسوب می شود.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره در رابطه با نام شرکت با ما تماس حاصل فرمایید.



دامنه ها


adakit.ir

almasshoping.ir     aliabad-samacollege.ir    persianissimo.ir       rashtcemetery.ir    kafetakhfif.ir          axnew.ir

iranmicronet.ir    astaraonline.ir    atenas.ir    ghorvehtvto.ir     concrete-day.ir


greencard-pro.ir   varshahid.ir   fllowers313.ir         polyethylenes.ir     boran-barzan.ir        chemaztapeh.ir

*************************************************************************

mersada.ir


****************************************************************

***********************************************************************


      

*********************************************************************

*************************************************************************
***********************************************************************

 asrejavanan.ir  buyshimmer.ir femalehours.ir arbbatarh.ir buy-best.ir

 ******************************************************************

bahalbaxx.ir  iranwebbase.ir pnn24.ir rao-co.ir   sisx.ir

*******************************************************************

adote.ir asnafkaraj.ir b8b.ir gorganblog.ir buyslim-patch.ir downloadmovies.ir e-fakhteh-a.ir
 
**********************************************************************
 Ansar83.ir  lovelykids.ir  mazinet.ir   galaxy-kids.ir  gilanjobs.ir   b-gharargah.ir
Bia2prozhe.ir  newsresan.ir     Yeganehcloob.ir  zibar.ir  Castledl.ir ddfsb.ir  Deckcha.ir


تا به اینجای داستان شرکت های تجاری از انواع شرکت های تجاری، اینکه شرکت ها چه ارکانی دارند و هم چنین نقش این ارکان (مجمع عمومی، هیات مدیره، بازرسین) در شرکت صحبت هایی را مطرح نمودیم. در مورد مجمع عمومی سهامداران شرکت نیز پیرامون شرایط دعوت از سهامداران، حد نصاب تشکیل جلسات، حق رای در این مجامع و مسائل متعدد و کاربردی ای از این دست، مطالبی را بیان کردیم. چنان که فعالان حوزه شرکت های تجاری می دانند تصمیمات مجمع عمومی باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد. اما حال سوالی که باید به آن پاسخ داده شود آن است که آیا همه تصمیمات باید به ثبت برسد یا تصمیمات معین و خاصی؟ قانون در این مورد چه می گوید؟


پاسخ اولیه آن است که خیر. تمام تصمیماتی که در مجمع عمومی سهامداران به تصویب می رسد، نیازی به اعلام به اداره ثبت شرکت ها و ثبت رسمی ندارند. اما مواردی که ااما باید به ثبت برسند کدام اند؟

    کلیه مصوبات مجمع عمومی فوق العاده

با توجه به اهمیت تصمیماتی که در مجمع عمومی فوق العاده شرکت که پیش از این درباره ساختار و وظایف آن صحبت کردیم، اتخاذ می شود، مطابق قانون تجارت کلیه تصمیمات آن بایستی به ثبت برسد. از جمله هر گونه تغییر در اساسنامه، تغییر نشانی شرکت، ثبت شعبه جدید، تمدید مدت شرکت، انحلال شرکت با تعیین مدیر تصفیه، هرگونه تغییر در اساسنامه اعم از افزایش یا کاهش و هم چنین تبدیل نوع سهام و تغییر شرکا از جمله مواردی ست که بایستی در اداره ثبت شرکت ها به ثبت رسمی برسد.

    مصوبات مجمع عمومی عادی

مصوبات مجمع عمومی عادی باید در دو مورد به اداره ثبت شرکت ها اعلام شود:

    تغییرات مدیران و بازرسان شرکت
    تصویب صورت های مالی شرکت

به غیر از دو مورد فوق، سایر تصمیمات مجمع اصولاً نیازی به ثبت در اداره ثبت شرکت ها ندارند.

    مصوبات هیات مدیره شرکت

در خصوص تصمیمات هیات مدیره نیز باید بیان داشت که تصمیمات مربوط به انتخاب مدیرعامل، سمت اعضای هیات مدیره و هم چنین حدود اختیارات مدیرعامل بایستی به اداره ثبت شرکت ها اعلام شود.




یکی از دسته بندی هایی که در رابطه با شرکت ها تجاری وجود دارد، از طریق شخصیت موسسین و سرمایه گذاران آن می باشد. در واقع شرکت ها از نظر شخصیت تشکیل دهندگان آن به دو دسته شرکتهای دولتی و شرکت های خصوصی تقسیم می شوند.

شرکت های دولتی: این مجموعه ها واحد های سازمانی مشخصی هستند که با اجازه قانون به صورت شرکت ایجاد شده و تمام یا دست کم بیش از 50% از سرمایه آن متعلق به دولت باشد. اعم از اینکه ابتدا دولت آن را تشکیل داده باشد یا بر اثر ملی شدن، تمام سهام آن به دولت انتقال داده شده باشد (مثل شرکت ملی نفت ایران).

شرکت های خصوصی: بنا بر تعریفی که از شرکت های دولتی ارائه گردید تمامی مجموعه هایی که بر خلاف قوانین شرکت های دولتی تاسیس گردند و بیش از 50 % سرمایه آنها توسط افراد حقیقی و حقوقی غیر دولتی تامین گردد، شرکت خصوصی هستند (ولو آنکه مدیریت آن ها با دولت باشد که البته در این شرایط دولت شبه دولتی محسوب می گردد).

شرکت های خصوصی معمولا ماحصل شراکت افرادی است که به دنبال دستیابی به اهدافی مشترک اقدام به ثبت شرکت می نماید. البته تمامی شرکت ها برای اینکه از نظر قانون رسماً شناسایی شوند می بایست مراحل قانونی ثبت را به انجام برسانند و در دفاتر اداره ثبت شرکت ها به ثبت قانونی برسد.

یکی دیگر از مهمترین موارد ثبت شرکت، موضوع شرکت می باشد که در واقع دلیل اصلی ثبت شرکت، فعالیت در این موضوع است. موضوع شرکت در واقع تعیین کننده اهداف و هدف گیری های اصلی شرکت است. با توجه به موضوع شرکت، روابط شرکاء و میزان سرمایه و. می بایست از میان یکی از قالب هایی که در قانون تجارت برای شرکت های تجاری در نظر گرفته شده است، یکی از قالب های مناسب را انتخاب نمایند.

بنا بر ماده 20 قانون تجارت قالب های رایج عبارتند از: "شرکت سهامی عام و خاص، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت مختلط غیر سهامی، شرکت مختلط سهامی، شرکت نسبی، شرکت تعاونی تولید و مصرف).

یکی از مهمترین مراحل ثبت شرکت های خصوصی، انتخاب و ثبت نام شرکت های خصوصی است. انتخاب نام برای مجموعه ها دارای قوانین و باید و نباید هایی می باشد که در ادامه بدان اشاره خواهیم نمود:
موارد مربوط به ثبت نام شرکت های خصوصی:

- در ابتدا توجه داشته باشید که نام شرکت های خصوصی می بایست حداقل از سه سیلاب اسم خاص که ریشه فارسی داشته باشد انتخاب گردد.
- طبق شئونات جمهوری اسلامی باشد.
- توجه داشته باشید که از نامهایی که پیش از این به ثبت رسیده است و یا اسامی که شباهت گمراه کننده ابه این اسامی دارد نمی توان استفاده نمود.
- در انتخاب نام شرکت خصوصی، پنج فرصت برای انتخاب نام به متقاضیان داده می شود که می توانند اسامی انتخابی خود را با ترتیب اولویت اعلام نمایند تا از میان آنها نامی که واجد شرایط می باشد انتخاب گردد.
- توجه داشته باشید که در صورتی که متقاضی از واژگانی مانند مهندسی استفاده نمایند می بایست مدارک تحصیلی مربوط ارائه گردد.
- در صورتی که در نام شرکت از اسم فامیل اشخاص استفاده گردد، برای افراد مسئولیت تضامنی ایجاد می نماید.
- در صورتی که که از عدد در نام شرکت خصوصی استفاده می شود می بایست به صورت حروف استفاده گردد.
- ازعناوین ایثارگران و شاهد و امثال هم که انحصاراَ تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران می باشد نمی توان در نام شرکت استفاده نمود.
- از عناوین های شعرا، دانشمندان و کاشفان معاصر نمی توان استفاده نمود.
- از این واژگان نیز نمی توان در انتخاب نام شرکت های خصوصی استفاده نمود: ملی – ایران – ملت – کشور – انتظام – نظام – نفت – پتروشیمی – دادگستر – بنیاد – سازمان – مرکز – بهزیست – بانک – بسیج – جهاد – آسانسور – آژانس – ایثار – ایثارگران – شاهد – شهید- آزاده – جانبازان – تکنو – فامیلی – فیلتر – نیک – باور – میکروبرد – تست – استار – تک – مدرن – پیک – امنیت – کارواش – فانتزی – شهروند – اقتصاد – میهن – جوانان – ایمان – دکوراسیون – هدف – سپاه – تکنیک – دیتا – تک نو – تکنولوژی – اورست – مونتاژ – ونوس – دفتر – ایتال – بیو – کنترل – متریک – مترلژی



آرایش و فرهنگ زیبایی به عواملی می پردازد که باعث تجلی بیشتر زیبایی و افزایش جذابیت شخص در نزد دیگران می شود. این عوامل ، می تواند تکنیک های صحیح آرایش و پیرایش باشد .
از آن جایی که زیبایی ابعاد مختلفی دارد و از این لحاظ که نوع بشر همواره در پی رسیدن به زیبایی مطلوب است ، برندهای مربوط به لوازم آرایشی بهداشتی نیز پیوسته در حال گسترش می باشند.

تولید کنندگان برند لوازم آرایشی بهداشتی برای اینکه بتوانند در این عرصه رقابتی سالم داشته باشند ، باید به این نکته توجه داشته باشند که حق استعمال انحصاری علامت تجاری، فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. بنابراین ، یک علامت تجاری یا اصلاحاَ برند در صورتی که به ثبت نرسیده باشد و یا حداقل تقاضای ثبت آن مطرح نشده باشد، ممکن است مورد کپی برداری ، تقلید ، استعمال و به طور کلی جعل رقبای تجاری قرار گیرد. در چنین شرایطی ، جز در مواردی خاص همچون مشهور بودن علامت تجاری، هیچ محکمه ای از مشروعیت حق مالک واقعی دفاع نمی کند.
زمانی که موضوع ثبت نمودن برند مطرح می شود ، یکی از سوالات اساسی این است که شرکت ها در هنگام انتخاب یک علامت تجاری، چه نکاتی را باید در در نظر داشته باشند ؟
در این مقاله مفصلاَ به این سوال پاسخ داده شده است. شایان ذکر است ، خوانندگان محترم ، جهت کسب اطلاعات تکمیلی در این رابطه می توانند به مقالات ذیل نیز مراجعه نمایند :
- 5 مرحله ثبت علامت تجاری در ایران
- نحوه تقاضا و ثبت برند
- استعلام برند قبل ازثبت
- هزینه ثبت برند
• چه علائمی ، علائم تجاری و صنعتی محسوب می شوند ؟

ماده 1 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات در تعریف علامت تجاری چنین مقرر می دارد :
" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش ، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود ."
از ماده فوق مستفاد می شود که نوع علامت جنبه حصری ندارد ، بلکه می تواند با توجه به ابتکار افراد برای شناسایی محصولات واحدهای تولیدی ، صنعتی یا خدماتی مانند حمل و نقل زمینی ، هوایی یا دریایی به صورت کلمات ، حروف ، ارقام باشد.
همچتیت، علائمی که سازنده یک محصول روی کالای خود قرار می دهد ، علامت صنعتی محسوب می شود. این محصول می تواند کالای تمام شده یا ناتمام باشد ، با این حساب یک کالای تجاری ممکن است طی فرآیند تکوین خود ، چندین مارک متعلق به سازندگان مختلف را همراه داشته باشد. یک شرکت که تولیدات متنوع دارد ، ممکن است روی هر کالای خود علامت خاصی قرار دهد ، مانند علائمی که بر محصولات مختلف یک شرکت تولیدکننده کالاهای بهداشتی قرار می گیرد ، اما همین شرکت تنها یک علامت تجاری دارد.
• خصوصیات علائم تجاری و صنعتی و اشکال مختلف آن

علامت تجاری یک ابزار بازاریابی است و می تواند اگر با دقت و با توجه به روانشناسی اجتماعی و فضای اقتصادی حاکم بر جامعه برگزیده شود جذابیت موسسه و کالای آن را در افکار عمومی افزایش دهد.
بارزترین خصیصه علائم تجاری و صنعتی ، قدرت تمایز بخشی آن است. به این معنا که هر علامت تجاری باید بتواند کالا یا خدمات اشخاص حقیقی و یا حقوقی را از هم متمایز سازد. اگر علامتی قادر نباشد کالا یا خدمات موسسه ای را از کالاها و خدمات موسسه و یا موسسات دیگر متمایز سازد قانوناَ قابل ثبت نیست. بنابراین علامت نباید نشان ساده ای باشد که هر کس بتواند آن را استعمال کند یا آن که به صورتی باشد که با خود جنس اشتباه شود و از این نظر نشان های ذیل را نمی توان برای علامت تجاری استفاده کرد :
الف- اسامی عام که مختص به نوع به خصوصی از کالا نباشد. مثلاَ کلمه " صابون " را نمی توان به عنوان علامت برای محصول صابون انتخاب نمود.
ب- اوصاف اجناس را نمی توان به عنوان علامت تجاری انتخاب کرد. مثلاَ عطر "خوشبو" برای محصولات عطر .
ج- نشانی های ساده مانند رنگ های عادی یا خط مستقیم را نباید به عنوان علامت انتخاب نمود مگر آن که از ترکیب آن ها تصویر ابتکاری به وجود آید.
علامت تجاری برای اینکه قابلیت ثبت داشته باشد، باید تازگی داشته و برای جنسی که به کار می رود ، علامتی جدید باشد. در واقع ، " جدید بودن " و " تازگی داشتن " دو عنصری است که علامت تجاری باید آن را به همراه داشته باشد. لذا علائمی را که قبلاَ به ثبت رسیده اند را نمی توان به عنوان علامت تجاری انتخاب کرد. البته لازم به توضیح است که ممکن است علامتی قبلاَ وجود داشته ، ولی موضوع آن با موضوع علامت مورد تقاضای ثبت تفاوت داشته باشد که در این صورت علامت تجاری در موضوع مورد درخواست اگر تازگی داشته باشد ، قابل ثبت است. به طور مثال اگر علامت بیک که برای خودکار قبلاَ به ثبت رسیده متعاقباَ برای ادوکلن یا لوازم آرایش انتخاب و از اداره ثبت علایم تقاضای ثبت آن شود ، این علامت برای معرفی ادوکلن و نظایر آن تازگی دارد ؛ زیرا برای مصرف کنندگان و مشتریان شبهه ای ایجاد نخواهد کرد و سبب گمراهی در معرفی محصول نخواهد شد.
معمولاَ در انتخاب علامت تجاری، صنعتی یا خدماتی سعی می شود که طرح آن جنبه ابتکاری داشته باشد تا توجه عموم و مشتریان را به خود جلب کند. ولی در قانون سابق و فعلی تصریح به ابتکاری بودن علائم تجاری نشده است. بنابراین وصف ابتکار ، قانوناَ رکن اساسی یا شرط اعتبار علامت تجاری محسوب نمی گردد و فقدان وصف ابتکار نمی تواند مانع ثبت علامت باشد یا مورد اعتراض ثالث قرار گیرد.
اضافه می شود ، علامت تجاری نباید گمراه کننده باشد. به این معنا که علامت نباید مشتری را از لحاظ جنس یا مبدا تولید محصولات دچار اشتباه سازد.
حال با توجه به آنچه گفته شد، سوالی که مطرح می شود آن است که اشکال مختلف علائم تجاری قابل ثبت کدامند ؟
در نظام حقوقی ایران طبق بند الف ماده 30 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری ، هر گونه نشانی که قابل روئت باشد به عنوان علائم تجاری پذیرفته شده است و هر نوع شکل و علامتی ممکن است علامت تجاری باشد. لذا نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارات ، مهر ، لفاف ، هر گونه رنگ ، شعار ، کلمات قصار ، کلمات موزون و عکس و طرح چهره یک انسان یا حیوان ، گل و گیاه ، مناظر طبیعی و حتی عکس خود تاجر یا تولید کننده یا طراح لباس مردانه یا نه و امثال آن می تواند علامت تجاری باشد.
بنابراین، علائم متمایز کننده کالاها ، خدمات و شرکت ها بسیار متنوع بوده و می تواند در اشکال و کلمات مختلف عرضه گردد. برای روشن شدن بیشتر مطلب ذیلاَ به نشانه هایی که به عنوان علائم تجاری و صنعتی قابلیت آن را دارند که قانوناَ تحت حمایت قرار گیرند می پردازیم.
1- علائم بیانی و قابل نوشتن :
این علائم حدود هشتاد درصد از علائم را تشکیل می دهد و نقطه اشتراک آن ها این است که از حروف الفبا تشکیل شده اند.
1-1- واژه های زبان رایج
در این روش ، معمولاَ از لغات زبان رایج برای ساختن یک علامت تجاری استفاده می گردد. در این جا اامی برای برگزیدن یک کلمه جدید وجود ندارد ، همین قدر که واژه بتواند به اندازه کافی موضوع کالا یا خدمات را مشخص سازد مناسب است. مانند علامت تجاری صابون عروس .
2-1 نو واژه ( نئولوژیسم )
در این جا منظور کلماتی است که توسط شرکت صاحب علامت به وجود آمده و فاقد مفهوم است. مانند کداک (Kodak) و یا واژه ای قدیمی است و در آن ابداعاتی صورت گرفته ، مانند ورتالین (vegetaline) که از کلمه " گیاهی " گرفته شده است.
گرایش به نئولوژی ( استفاده از لغات جدید یا قدیم در مفهوم نوین ) در گزینش علامت تجاری نیز بسیار رایج شده ، چرا که دو مزیت دارد : اول اینکه اشاره به محصول دارد ، بدون آن که به تشریح آن بپردازد ، دوم اینکه این گونه واژه ها عمدتاَ خصوصیت بین المللی داشته و به دلیل بهره گیری از تلفظ و آهنگ زبان های غالب ، به آسانی قابل ثبت در خارج می باشند ، برای مثال در زمینه اینترنت و تلفن موبایل گرایش به واژه های ابداعی به صورت مد روز در آمده است ، یاهو(Yahoo) و کل کو (kelkoo) نمونه هایی از این نوع واژه هاست.
2- اعداد
استفاده از اعداد ، اغلب به عنوان علامت تجاری به ویژه برای تولید کالا و اجناس به صورت سری ، بسیار رایج است. به طوری که امروزه بسیاری از اعداد برای مردم کشورهای مختلف ، در چهارچوب ملی و گاه بین المللی ، یاد آور یک کالا و خدمات است . علائم شماره 5 و 19 برای عطر شانل نمونه هایی از هزاران شماره هایی است که برای تمایز کالاهای مختلف به کار رفته اند. االبته اشکال عمده انتخاب اعداد در این است که ارقام پایین تر از ده هزار اغلب ثبت شده است. به عبارت دیگر این علائم ، به ویژه برای برخی کالاها به علت ثبت قبلی به سختی در دسترس قرار دارند.
3- حروف
حروف نیز دارای همان مزایا و معایب ارقام است . از میان حروف بسیار شناخته شده می توان از pi برای عطر و از B.M.V برای اتومبیل یاد کرد.
4- علائم تصویری
این گونه علائم شامل لوگوها و تصاویری است که تبلور محصول یا خدمات موسسه هستند. مانند کفش بلا با تصویر اسب و تصویر تمساح روی پیراهن مارک لاگوست .
5- اشکال ، لفافه و ظروف
اینگونه از علائم که مربوط به شکل و لفافه یا پوشش و ظرف کالاها و حتی خدمات هستند به طور روزافزونی افزایش می یابند . این وضعیت به ویژه در عطریات بیشتر به چشم می خورد.
حال ممکن است این سوال پیش آید که آیا در ایران نشان های صوتی یا بویایی را نیز می توان به ثبت رساند ؟
همان طور که اشاره شد ، بر طبق بند الف ماده 30، علامت تجاری باید قابلیت روئت داشته باشد . بنابراین قانون نشان های صوتی یا بویایی را علامت تجاری ندانسته است. چرا که انسان هنوز به دستگاهی مجهز نیست که به وسیله آن بتواند تفاوت اندک بوها را تشخیص دهد و به علاوه ثبت برخی از بوها شاید غیرممکن باشد ، مثلاَ آیا ثبت بوی گل رز برای یک عطر از یک موسسه ، دیگر شرکت ها را از تولید عطری با بوی گل رز محروم نمی سازد ؟
بنابراین ، اگر شخصی در ایران خواستار ثبت علائم صوتی یا بویایی و امثال آن باشد، طبق قانون مزبور درخواست وی پذیرفته نیست.
ناگفته نماند که ، برخی از علائم به دلایل عام ( همچون علامتی که خلاف نظم عمومی باشد ) و یا به دلایل خاصی ( مانند استفاده از علامت رسمی یک کشور ) نمی توانند به عنوان علامت تجاری و صنعتی به ثبت برسند . همچنین علامت موسسات رسمی مانند هلال احمر و کلمات یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشند مانند دولتی و امثال آن را نمی توان به عنوان علامت تجاری اختیار نمود و یا آن ها ا یکی از اجزاء یک علامت تجاری قرار داد.
بالاخره باید یاد آوری نمود که نمی توان از علائم پرچم های رسمی مثل حلقه های پرچم المپیک یا پرچم های ملی به عنوان علامت تجاری استفاده یا از آن ها تقلید کرد.




علامت تجاری را می توان به سه دسته علائم خدماتی ، علائم تصدیقی و علائم جمعی طبقه بندی کرد. منظور از علائم جمعی ، نشان ، برچسب ، کلمه یا عبارت یا هر علامت دیگری است که نشان می دهد کالاهای تولید شده یا خدمات ارائه شده مربوط به اعضای یک سازمان یا اتحادیه خاص است. به طور مثال حروف " ILGWU" روی هر پیراهنی باشد نشان می دهد که این پیراهن از تولیدات اعضای یک اتحادیه بین المللی تولید کننده لباس می باشد و بدین وسیله این پیراهن را از آن هایی که اشخاص خارج از اتحادیه تولید می کنند ممتاز می سازد.

در تعریف دیگری از علامت جمعی آمده است : علامت جمعی علائمی می باشند که مربوط به انجمن هایی هستند که اعضا به دلیل برخی ویژگی ها و خصوصیات برجسته ، خود را با این علائم معرفی می کنند . مانند انجمن های مهندسی ، حسابداری و غیره
شایان ذکر است ، در ماده 7 بند 1 کنوانسیون پاریس علائم تجاری جمعی ، پیش بینی و پذیرفته شده است و هر کشور عضو اتحادیه متعهد است که علائم تجاری مربوط به انجمن هایی را که موجودیت آن ها در کشور مبدا برخلاف قوانین نباشد ، پذیرفته و از آن ها حتی در صورت نداشتن موسسه صنعتی یا تجاری حمایت نمایند.
این اتحادیه عموماَ اتحادیه های تولیدکنندگان و سازندگان و توزیع کنندگان ، فروشندگان یا سایر تجار کالاهایی هستند که در یک کشور ، ناحیه یا محل معینی فعالیت می کنند. علائم جمعی نیز برای تشخیص کالای این قبیل جماعات از کالای دیگران به کار می رود.
با توجه به آنچه گفته شد ، در این مطلب به بررسی خصوصیات ثبت علامت تجاری جمعی می پردازیم. در این رابطه مقالات ذیل را نیز می توانید مطالعه نمایید :
- ثبت علامت تجاری ( برند ) فردی و جمعی
- مواد قانونی راجع به ثبت علامت تجاری جمعی
- ثبت اظهارنامه ی علامت جمعی
• خصوصیات ثبت علامت تجاری جمعی

برای ثبت علامت جمعی تسلیم اظهارنامه ضروری است. مطابق ماده 137 آئین نامه اجرایی، در ثبت کردن علامت جمعی رعایت موارد زیر ضروری است :
یک – اظهارنامه ثبت در صورتی پذیرفته خواهد شد که مطابق ماده 42 قانون مذکور ، در اظهارنامه به " جمعی بودن علامت " اشاره شده و نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه اظهارنامه گردد ؛
دو – در ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی ، باید خصوصیات مشترک یا کیفیت کالاها و خدمات تولیدی در یک منطقه جغرافیایی معین یا مورد تایید که تحت آن خصوصیات ، اشخاص می توانند از علامت مذکور استفاده کنند و همچنین ضمانت اجراهای مربوط به عدم رعایت شرایط و ضوابط یاد شده تعیین گردد ؛
سه- آگهی ثبت علامت جمعی پس از پذیرش ، با ذکر خلاصه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت ، انجام خواهد شد ؛
چهار- هر گونه تغییر در ضوابط و شرایط حاکم بر استفاده از علامت جمعی اعلام گردد باید در دفتر ثبت قید شود. البته تغییرات مذکور قبل از ثبت ، هیچ گونه اثری نخواهد داشت ؛
پنج- تغییر در مالکیت ثبت علامت تجاری جمعی یا حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط، اصولاَ امکان پذیر است و به درخواست هر ذینفع ، از اداره مالکیت صنعتی انجام خواهد شد و به ثبت خواهد رسید. در این صورت به استثنای تغییر در مالکیت اظهارنامه ، طبق ماده 48 ق- ث- ا- ط- ع ، توسط اداره ثبت مالکیت صنعتی ، تغییرات درخواست شده آگهی می شود.
تغییر در مالکیت ثبت علامت فردی یا جمعی در صورتی که در مواردی مانند ماهیت ، مبدا ، مراحل ساخت ، خصوصیات یا تناسب با هدف کالاها یا خدمات ، سبب گمراهی یا فریب عمومی می شود معتبر نیست. تغییر در مالکیت علامت تجاری فردی ، جمعی و اظهارنامه نسبت به اشخاص ثالث وقتی موثر است که درخواست تغییر به اداره ثبت مالکیت صنعتی تسلیم شود.
شش- علاوه بر مالک علامت جمعی ثبت شده ، سایر اشخاص نیز می توانند با رعایت شرایط و ضوابط مربوط، از علامت یاد شده استفاده نمایند.
هفت- متقاضی مکلف است گواهی لازم در زمینه مشخصات اظهارنامه ثبت علامت جمعی و شرایط و ضوابط استفاده از علامت جمعی و خصوصیات مشترک یا کیفیت کالاها و خدمات تولیدی ، در یک منطقه جغرافیایی معین یا مورد تایید که تحت مشخصات مزبور اشخاص می توانند از علامت مذکور استفاده کنند و ضمانت اجرای آن را از اتحادیه ها ، صنوف ، مقام صلاحیت دار یا دستگاه مرتبط، بر طبق بند ب مفاد ماده 30 و ماده 42 ق- ث- ا- ط- ع و تبصره ماده 137 آئین نامه اجرایی آن ، اخذ و به مرجع ثبت تسلیم نماید ؛ زیرا مارک یا علامت جمعی برخلاف مارک و علامت فردی یا اختصاصی، مخصوص یک فرد یا شخص نیست بلکه مربوط به خصوصیات مشترک یا اشتراک کیفی کالاها و خدمات تولیدی یک منطقه جغرافیایی معین و اصناف یا مشاغل و حرف تولیدات صنعتی ، کشاورزی یا خدمات تولیدی با اوصاف مشترک است. لذا علامت جمعی مختص و مرتبط به اتحادیه ها و اصناف یا گروهی ، در تولیدات با اوصاف مشترک است و متقاضی ثبت علامت جمعی به نمایندگی صنف خاص و شرایط مورد قبول آن ها اقدام خواهد کرد. بنابراین اخذ گواهی اتحادیه یا صنف که حاکی از قبول مشخصات اظهارنامه و شرایط و ضوابط استفاده از علامت جمعی و تایید خصوصیات و کیفیت تولیدات یا خدماتی و ارائه آن است ، برای ثبت کردن علامت جمعی ضروری است و این ضرورت ناشی از خصوصیات و ماهیت مارک یا علامت جمعی است که در بسیاری از کشورهای صنعتی جهان از جمله در کشور فرانسه برابر ماده 1- 715 قانون مالکیت فکری و صنعتی به این موضوع توجه خاص شده است.
اظهارنامه جمعی به همان ترتیبی که در اظهارنامه فردی و شخصی مقرر است ، مورد بررسی قرار می گیرد و در صورت عدم اعتراض یا رد اعتراض، چنانچه اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط قانونی در اظهارنامه رعایت شده است علامت را در دفتر مخصوص ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت را منتشر و گواهی نامه ثبت صادر خواهد کرد و از جهت مدت اعتبار و تمدید اعتبار گواهی نامه و آثار حقوقی با علامت فردی و شخصی تفاوتی ندارد.
هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. در این صورت باید ثابت کند که شرایط مقرر شده در قانون رعایت نشده است. علاوه بر موجبات ابطال مذکور ، هر گاه خواهان ثابت کند که مالک علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط ، از آن استفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می کند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه استفاده از آن را بدهد که موجب فریب مراکز تجاری یا عمومی نسبت به مبدا و یا هر خصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد ، دادگاه علامت جمعی را باطل خواهد نمود .


آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

موسسه علمی - تحقیقاتی چشم انداز هزاره سوم ملل تریبون آزاد فیلم فجری ها Amy's game منتظران ظهور Ignacio's life crisingoodro ثبت ارزان شرکت - ثبت برند لاتین پرسپولیس کبیر دانلود آهنگ جدید tnambullomend